Ómerkingar 4. september 2007 00:01 Haft er fyrir satt að áreiðanlegt merki um að stjórnmálaafl sé komið á villigötur sé þegar listafólk fer að láta mjög að sér kveða innan þess. Líkast til byggist þessi skoðun á þeirri trú fólks að listamenn séu ekki alveg í takt við raunveruleikann. Þeir séu hálf vafasamt fólk sem ekki þekki raunverulega atvinnuvegi landsins og því stórvarasamir í umræðu um stjórnmál og framkvæmdir. Ég er íhaldssöm húsmóðir af landsbyggðinni, búsett í Vesturbænum og þarf því engum að koma á óvart þótt ég kinki kolli þegar varhugaverðar lífsskoðanir bóhema (sem er bara fínt orð yfir alkóhólista) ber á góma. Lengi sá ég eftir því að hafa farið í hugvísindanám við Háskóla Íslands. Ég taldi víst að bláköld vísindin hefðu gert mig breiðari í samfélagsumræðunni heldur en þekking á heimspekikenningum og bókmenntum. Hvílíkur endemis misskilningur sem það var. Sí og æ sjáum við náttúruvísindamenn snupraða og hunsaða. Andúð á listafólki er til margra hluta nytsamleg. Það sást afar vel síðustu ár þegar umræðan „með eða á móti Kárahnjúkum" stóð sem hæst; stuðningsmenn virkjunarinnar vildu kveða niður umræðuna á sem skemmstum tíma en jafnframt gera lítið úr andstæðingum sínum. Þá hló ég innra með mér en fljótlega þótti mér farið að kveða við holan hljóm í umræðum. Ég gerði mér einnig grein fyrir því að þótt reynt væri að sannfæra fólk um að aðeins listafólk og aðrir froðusnakkar úr 101 væru útmálaðir sem einu andstæðingar framkvæmdanna, var málið ekki svo einfalt. Bláköld raunvísindin eru aftur og aftur afgreidd sem skoðanir af sveitarstjórnarmönnum með gráðu í mannauðsstjórnun. Það hlýtur að vera erfitt hlutskipti að vera vísindamaður og eiga sífellt þá hættu yfir sér að vera úthrópaður fjandmaður fólksins á landsbyggðinni séu útreikningarnir ráðamönnum ekki að skapi. Textarýni mín á orðræðu valdamanna á póstmódernískum tímum mun líkast til skila mér lengra en áralangar rannsóknir á nattúrunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Karen Kjartansdóttir Mest lesið Til hamingju Víkingur Heiðar! Halla Hrund Logadóttir Skoðun Skattaferðalandið Ísland Björn Ragnarsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Er gervigreindarprestur trúlaus eða trúaður? Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun Hvernig léttum við daglega lífið þitt? Einar Geir Þorsteinsson Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir Skoðun Bakslag í opinberri þróunarsamvinnu Gunnar Salvarsson Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir Skoðun
Haft er fyrir satt að áreiðanlegt merki um að stjórnmálaafl sé komið á villigötur sé þegar listafólk fer að láta mjög að sér kveða innan þess. Líkast til byggist þessi skoðun á þeirri trú fólks að listamenn séu ekki alveg í takt við raunveruleikann. Þeir séu hálf vafasamt fólk sem ekki þekki raunverulega atvinnuvegi landsins og því stórvarasamir í umræðu um stjórnmál og framkvæmdir. Ég er íhaldssöm húsmóðir af landsbyggðinni, búsett í Vesturbænum og þarf því engum að koma á óvart þótt ég kinki kolli þegar varhugaverðar lífsskoðanir bóhema (sem er bara fínt orð yfir alkóhólista) ber á góma. Lengi sá ég eftir því að hafa farið í hugvísindanám við Háskóla Íslands. Ég taldi víst að bláköld vísindin hefðu gert mig breiðari í samfélagsumræðunni heldur en þekking á heimspekikenningum og bókmenntum. Hvílíkur endemis misskilningur sem það var. Sí og æ sjáum við náttúruvísindamenn snupraða og hunsaða. Andúð á listafólki er til margra hluta nytsamleg. Það sást afar vel síðustu ár þegar umræðan „með eða á móti Kárahnjúkum" stóð sem hæst; stuðningsmenn virkjunarinnar vildu kveða niður umræðuna á sem skemmstum tíma en jafnframt gera lítið úr andstæðingum sínum. Þá hló ég innra með mér en fljótlega þótti mér farið að kveða við holan hljóm í umræðum. Ég gerði mér einnig grein fyrir því að þótt reynt væri að sannfæra fólk um að aðeins listafólk og aðrir froðusnakkar úr 101 væru útmálaðir sem einu andstæðingar framkvæmdanna, var málið ekki svo einfalt. Bláköld raunvísindin eru aftur og aftur afgreidd sem skoðanir af sveitarstjórnarmönnum með gráðu í mannauðsstjórnun. Það hlýtur að vera erfitt hlutskipti að vera vísindamaður og eiga sífellt þá hættu yfir sér að vera úthrópaður fjandmaður fólksins á landsbyggðinni séu útreikningarnir ráðamönnum ekki að skapi. Textarýni mín á orðræðu valdamanna á póstmódernískum tímum mun líkast til skila mér lengra en áralangar rannsóknir á nattúrunni.
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun
Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir Skoðun
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun
Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir Skoðun