Fréttabólga við undirleik Súsanna Svavarsdóttir skrifar 7. apríl 2005 00:01 Bakþankar Hér í San Fransiskó er páfinn búinn að deyja á svo mörgum tungumálum að maður var komin í rusl. Það búa margar þjóðir á svæðinu og allar eiga þær "rétt" á fréttum á sínu tungumáli. Páfinn var svo tillitssamur að gefa ekki upp öndina fyrr en heilaskemmda Flórídakonan hafði skilað sinni og heimstungurnar höfðu röflað málefni hennar í þvílíkt þrot að núna er ekki einu sinni andvarp eftir. Hún steingleymd. Nú hefur "Papa" fengið sömu trakteringu. Hvíli hann í friði. Einn daginn, þegar ég hafði samviskusamlega vaknað klukkan sex til þes að fylgjast með prósessíum Vatíkansins, sló það mig að það væri eitthvað sem ekki væri að stemma hér; harmur minn væri hreint út sagt, óviðeigandi. Ég er ekki kaþólsk. Ég var ekki sammála páfanum um neitt nema óskina um frið á jörðu - en er illa haldin af fréttabólgu og hélt áfram að horfa. Nú er páfavikan liðin og fréttamenn hafa fengið ný leikföng í dótabúð lífsins sem þeir geta velt sér upp úr af stakri þráhyggju næstu vikuna. Rainier allur, kortéri fyrir Mónakórallið og Kamilla kerlingin í Englandi fær sinn prins, sem hefur fríkaðasta starf í heimi: Að bíða eftir að móðir hans deyi. Og hvað svo, þegar allir eru giftir og jarðaðir? Jú, það er alltaf viðundrið mikla, Michael Jackson. Á meðan heimurinn býr yfir hörmungum eins og tannpínu, höfuðverk, ilsigi, kvefi, vöðvabólgu, hálsríg, slæmsku í maga eða baki, barkabólgu og hlustaverk, verður hann í fréttum. Hann er með þetta allt. Öllu þessu treður maður í sig með augum og eyrum við taktfast skvík-skvík-skvíkið í bedda hjónanna á efri hæðinni sem stendur slétt á sama hver lendir í lukkunni, hver í grjótinu eða gröfinni. Þau eru ofboðslega dugleg. Hún er pínulítil og kínversk, hann rosalega stór og þéttur, rauðhærður og rússneskur. Stundum velti ég því fyrir mér hvað myndi gerast ef þau hrærðu í krakka. Krakka sem væri með andlitið hennar, hárið hans, búkin hennar og útlimina hans. Þau gætu selt hann í sirkus. Sem væri frétt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Súsanna Svavarsdóttir Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun
Bakþankar Hér í San Fransiskó er páfinn búinn að deyja á svo mörgum tungumálum að maður var komin í rusl. Það búa margar þjóðir á svæðinu og allar eiga þær "rétt" á fréttum á sínu tungumáli. Páfinn var svo tillitssamur að gefa ekki upp öndina fyrr en heilaskemmda Flórídakonan hafði skilað sinni og heimstungurnar höfðu röflað málefni hennar í þvílíkt þrot að núna er ekki einu sinni andvarp eftir. Hún steingleymd. Nú hefur "Papa" fengið sömu trakteringu. Hvíli hann í friði. Einn daginn, þegar ég hafði samviskusamlega vaknað klukkan sex til þes að fylgjast með prósessíum Vatíkansins, sló það mig að það væri eitthvað sem ekki væri að stemma hér; harmur minn væri hreint út sagt, óviðeigandi. Ég er ekki kaþólsk. Ég var ekki sammála páfanum um neitt nema óskina um frið á jörðu - en er illa haldin af fréttabólgu og hélt áfram að horfa. Nú er páfavikan liðin og fréttamenn hafa fengið ný leikföng í dótabúð lífsins sem þeir geta velt sér upp úr af stakri þráhyggju næstu vikuna. Rainier allur, kortéri fyrir Mónakórallið og Kamilla kerlingin í Englandi fær sinn prins, sem hefur fríkaðasta starf í heimi: Að bíða eftir að móðir hans deyi. Og hvað svo, þegar allir eru giftir og jarðaðir? Jú, það er alltaf viðundrið mikla, Michael Jackson. Á meðan heimurinn býr yfir hörmungum eins og tannpínu, höfuðverk, ilsigi, kvefi, vöðvabólgu, hálsríg, slæmsku í maga eða baki, barkabólgu og hlustaverk, verður hann í fréttum. Hann er með þetta allt. Öllu þessu treður maður í sig með augum og eyrum við taktfast skvík-skvík-skvíkið í bedda hjónanna á efri hæðinni sem stendur slétt á sama hver lendir í lukkunni, hver í grjótinu eða gröfinni. Þau eru ofboðslega dugleg. Hún er pínulítil og kínversk, hann rosalega stór og þéttur, rauðhærður og rússneskur. Stundum velti ég því fyrir mér hvað myndi gerast ef þau hrærðu í krakka. Krakka sem væri með andlitið hennar, hárið hans, búkin hennar og útlimina hans. Þau gætu selt hann í sirkus. Sem væri frétt.
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun