Vinagarður Þorbjörg Gunnlaugsdóttir skrifar 28. mars 2019 15:15 Leikskólinn Vinagarður skipar sérstakan sess í hjarta mínu eftir leikskólagöngu yngstu dótturinnar. Þar störfuðu dásamlegar konur öll árin sem skólinn var hluti af daglegu lífi fjölskyldunnar og ég verð alltaf þakklát fyrir atlætið sem hún fékk þar. (Og sömuleiðis fyrir fallegar flétturnar sem dóttirin fékk í leikskólanum en vankunnátta mín á því sviði er þannig að ég sagði stundum að pabbi hennar hefði fléttað hana.) Það segir mikla sögu um manneskju að vinna í Vinagarði. Þess vegna get ég svo illa skilið fréttir af því að starfsmanni Vinagarðs hafi verið vísað úr landi. María leikskólastjóri sagði í fréttum að konan hefði náð vel til barnanna og sinnt öllum verkum vel. Allar væru þær þakklátar fyrir að hafa fengið að kynnast henni. Ekki var ástæðan sú að fækka þurfti starfsfólki, það vantar fólk í marga leikskóla eins og foreldrar í Reykjavík þekkja. Og sjálf vildi konan helst af öllu halda áfram að sinna börnunum. Hún var mikils metin af starfsfólki, börnunum og foreldrum þeirra. Börnin kvöddu hana síðan öll, hvert og eitt, með því að faðma hana en án þess að vita að í framhaldinu kvaddi hún líka Ísland. Henni urðu nefnilega á þau mistök að hafa lent í stríðinu í Sýrlandi og að hafa ekki komið beinustu leið til Íslands á flótta sínum, heldur fyrst til Grikklands. Þar er þessi starfsmaður Vinagarðs núna. Fréttirnar sögðu sorglega sögu þessarar konu, sem er nafnlaus í fjölmiðlum, og söguna af aðstæðum hennar. Íslenska sagan sem börnin í Vinagarði munu heyra þegar fram líða stundir er þó ekki síður sorgleg. Það er nefnilega sagan af því hverjar aðstæður eru á Íslandi gagnvart fólki í neyð. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Leikskólinn Vinagarður skipar sérstakan sess í hjarta mínu eftir leikskólagöngu yngstu dótturinnar. Þar störfuðu dásamlegar konur öll árin sem skólinn var hluti af daglegu lífi fjölskyldunnar og ég verð alltaf þakklát fyrir atlætið sem hún fékk þar. (Og sömuleiðis fyrir fallegar flétturnar sem dóttirin fékk í leikskólanum en vankunnátta mín á því sviði er þannig að ég sagði stundum að pabbi hennar hefði fléttað hana.) Það segir mikla sögu um manneskju að vinna í Vinagarði. Þess vegna get ég svo illa skilið fréttir af því að starfsmanni Vinagarðs hafi verið vísað úr landi. María leikskólastjóri sagði í fréttum að konan hefði náð vel til barnanna og sinnt öllum verkum vel. Allar væru þær þakklátar fyrir að hafa fengið að kynnast henni. Ekki var ástæðan sú að fækka þurfti starfsfólki, það vantar fólk í marga leikskóla eins og foreldrar í Reykjavík þekkja. Og sjálf vildi konan helst af öllu halda áfram að sinna börnunum. Hún var mikils metin af starfsfólki, börnunum og foreldrum þeirra. Börnin kvöddu hana síðan öll, hvert og eitt, með því að faðma hana en án þess að vita að í framhaldinu kvaddi hún líka Ísland. Henni urðu nefnilega á þau mistök að hafa lent í stríðinu í Sýrlandi og að hafa ekki komið beinustu leið til Íslands á flótta sínum, heldur fyrst til Grikklands. Þar er þessi starfsmaður Vinagarðs núna. Fréttirnar sögðu sorglega sögu þessarar konu, sem er nafnlaus í fjölmiðlum, og söguna af aðstæðum hennar. Íslenska sagan sem börnin í Vinagarði munu heyra þegar fram líða stundir er þó ekki síður sorgleg. Það er nefnilega sagan af því hverjar aðstæður eru á Íslandi gagnvart fólki í neyð.
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun