Er ekki í tónlist peninganna vegna

María Magnúsdóttir hefur verið önnum kafin undanfarnar vikur við að skipuleggja tónleikaferð um landið sem hefst þann 9. júní á Kirkjubæjarklaustri og endar í Reykjavík þann 21. sama mánaðar. „Ég verð með einvalalið með mér í för. Við erum fimm saman og köllum ferðina MIMRA Roadtrip Tour og ætlum að spila fyrir landann og ferðamenn. Við ferðumst í bílum og gistum í hjólhýsi og tjaldvagni á leiðinni,“ segir María sem er mörgum að góðu kunn undir listamannsnafninu MIMRA.

Tónlistin heillaði strax

María sleit barnsskónum í Garðabænum, lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum við Hamrahlíð og þaðan lá leið hennar í tónlistina. „Á menntaskólaárunum uppgötvaði ég að mig langaði að leggja tónlist fyrir mig og þá varð ekki aftur snúið. Ég lærði á píanó og söng mikið sem krakki, ég var í kórastarfi og í kringum tvítugsaldurinn byrjað ég að syngja með Gospelkór Reykjavíkur. Á sama tíma hóf ég nám við FÍH þaðan sem ég lauk burtfararprófi samhliða kennaraprófi. Það var gaman og lærdómsríkt að syngja með Gospelkórnum og við tókum þátt í mörgum skemmtilegum verkefnum, svo sem stórum tónleikum í Laugardalshöll sem og bakraddir í hinum ýmsu stórverkefnum. Á sama tíma fetaði ég mín fyrstu spor sem söngkona og hélt mína eigin tónleika,“ segir María sem þreytti frumraun sína á Café Rosenberg sem þá var og hét.

Námið opnaði dyr

Að námi loknu opnuðust Maríu margar dyr og hún hafði nóg að gera, stjórnaði kórum, kenndi tónlist og söng mikið. „Ég gaf út fyrstu plötuna mína, Not Your Housewife, og fékk bræðurna Börk Hrafn og Daða Birgissyni úr Jagúar til að spila með mér. Titillagið varð meira að segja smá sumarsmellur,“ segir María hlæjandi. „Þetta voru mínar fyrstu tónsmíðar og eins og ég elska plötuna mína mikið er hún frá- brugðin því sem ég geri í dag. Þegar ég lít til baka finnst mér ég hafa verið kúl og dáist að þessari 22 ára stelpu sem ákvað að gefa út plötu upp á eigin spýtur,“ segir María. Hún var ákveðin í að læra meira og fluttist til Hollands haustið 2010 í þeim tilgangi. „Mig langaði mest að læra tónsmíðar og fór í nokkur inntökupróf en ég var óheppin og raddlaus og komst ekki inn í neinn skóla. Óneitanlega var það dálítill skellur því mér hafði ávallt gengið vel í því sem ég tók mér fyrir hendur. Ég fór því að leita mér að vinnu í Hollandi og það kom tími þar sem ég þurfti virkilega að finna út hvað ég vildi gera og hvort ég væri á réttri hillu í lífinu. Það var frekar súrt að vera atvinnulaus í útlöndum en ég fékk svo vinnu við að þjóna og loks á leikskóla. Ég ákvað að láta ekki deigan síga og sótti aftur um ári seinna og þá flaug ég inn í draumaskólann,“ rifjar María upp.

Verðlaunuð fyrir besta lokaprófið

Hún var við nám í söng og tónsmíðum í Konunglega listaháskólanum í Haag í fjögur ár og við útskriftina hlaut hún verðlaun fyrir besta lokaverkefnið. „Það var sérlega ánægjulegt eftir að hafa ekki komist inn í fyrstu tilraun. Ég var himinlifandi, enda lagði ég líf og sál í þetta nám. Lokaverkefnið mitt var unnið í samstarfi við stelpu í hljóð- hönnunarnámi en hún vildi halda upptökutónleika. Það varð í raun upphafið að MIMRA ævintýrinu. Við settum upp 16 manna band og áhorfendur sátu í kringum okkur og fengu beint í æð hvernig svona tónleikar eru teknir upp,“ segir María.

Eftir námið fannst Maríu aðeins tvennt koma til greina. Annað hvort að flytja heim til Íslands og gefa út plötu eða flytja til London, læra meira og gefa út plötu. London varð fyrir valinu og þar fór hún í mastersnám við Goldsmiths University. „Ég flutti heim aftur eftir útskrift og finnst fínt að búa á Íslandi. Mér hefur gengið vel að aðlagast landinu eftir langa búsetu erlendis. Maður býr alltaf að vinum og góðu tengslaneti hér heima,“ segir hún. Spurð hvort eitthvað hafi komið henni á óvart innan tónlistarheimsins, hérlendis og erlendis segir hún svo ekki vera. „Ég hef lært að það gerir enginn neitt fyrir mann og það fer ekki minni vinna í það sem ég kalla skrifstofuvinnuna og tónlistarsköpunina. Það er enginn með eins mikið hjarta í þessu og maður sjálfur,“ segir María.

Persónulegar lagasmíðar

Hún hefur einbeitt sér að tónsmíðum og seint á síðasta ári kom út platan Sinking Island sem hefur verið vel tekið. Lagasmíðarnar eru mjög persónulegar en María gekk í gegnum sambandsslit þegar fyrrverandi maður hennar kom út sem transkona.

„Sú reynsla hafði gífurlega mikil áhrif á mig, bæði sem persónu og listamann, enda lífsreynsla sem fáir reyna. Ég vona að aukin umræða um kynvitund og meðvitund í samfélaginu verði til þess að fólk átti sig fyrr á því að það er trans.“

„Þarna var minn fyrrverandi búinn að bæla þetta niður alla sína ævi og aldrei tekist á við þessar tilfinningar. Það var erfitt að ganga í gegnum þetta með honum, þegar hann áttaði sig á að hann gæti ekki lifað í þessum feluleik lengur.“

„Við vorum búin að vera saman í sex ár þegar þetta gerðist. Hún er sátt eigin skinni í dag og það er það sem skiptir öllu máli og þetta varð að gerast. Ég upplifði þessa reynslu ekki sem svik. Þetta var ekki blekking heldur eitthvað sem kom fram á þessum tíma en ég vildi að hún hefði áttað sig á þessu fyrr. Okkar samband var yndislegt og gaf mér mjög mikið en okkar rómantíska samband endaði. Ég vil trúa því að maður eigi að reyna að gráta fortíðina sem minnst og vera þakklátur fyrir lífið,“ segir María, sem er byrjuð að semja nýtt efni.

„Það er meiri hamingja og stuð í þeim lagasmíðum. Ég kenni líka söng og tónsmíðar við FÍH og einnig við MÍT, Menntaskóla í tónlist. Það var mikill heiður að verða útnefnd bæjarlistamaður Garðabæjar í ár og mikil viðurkenning fyrir mig persónulega. Ég er ekki í tónlist út af peningum heldur af sköpunarþörf. Sú gleði sem ég fæ út úr því að standa á sviði og flytja tónlist er ómetanleg,“ segir María og lítur björtum augum til framtíðr.