Hið svokallaða frí Tómas Þór Þórðarson skrifar 4. janúar 2018 07:00 Ég fékk ekkert sumarfrí og er því að taka það út núna og hef verið frá seinni hluta desember. Það verður seint sagt að þetta sé eitthvað stuttbuxnafrí enda kuldinn hér að nísta inn að beini. Frí er samt alltaf frí. Eða hvað? Þegar ég bjó einsamall var frí bara frí. Nú, í sambúð, hef ég fengið forláta verkefnalista með niðurteljara en klukkan rennur út eftir nokkra daga þegar að við förum til New York. Sambýlingurinn vildi endilega komast í hitann fyrst við tókum frí í janúar og eftir nokkurra mánaða karp um Miami eða Tenerife endaði hún á að kaupa ferð til New York þar sem fagnað var köldustu áramótum í 50 ár á dögunum. Eðlilega er maður búinn að skunda með jólagjöfina frá vinnunni í Cintamani og kaupa sér úlpu fyrir sumarlandaferðina. Úlpan heitir Bylur sem segir líklega allt sem segja þarf. Svo því sé haldið til haga er ég rugl spenntur fyrir því að bíta í fyrsta sinn í stóra eplið. En, sum sé, verkefnalistinn er lesinn upp á hverjum morgni og liggur við að ég fái gullstjörnu í lok hvers dags ef ég næ að krossa út nokkur atriði á listanum. Fara með flöskur, henda pappa, kaupa úlpu, laga listann í stofunni, kítta baðið, skipta um perur. Þetta er á meðal þeirra hluta sem ég hef verið að og verð að dunda mér við næstu daga undir vökulum augum betri helmingsins (les: yfirmannsins). Það er samt fínt að hafa eitthvað fyrir stafni og að vera á leið til útlanda. Það er mikilvægt nú þegar þrír verstu mánuðir ársins renna í garð. Tæpir 90 dagar af engu nema smá handbolta og bolludeginum með kannski dass af einu þorrablóti svona rétt til að halda geðheilsunni í lagi fram á vor. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Tómas Þór Þórðarson Mest lesið Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun
Ég fékk ekkert sumarfrí og er því að taka það út núna og hef verið frá seinni hluta desember. Það verður seint sagt að þetta sé eitthvað stuttbuxnafrí enda kuldinn hér að nísta inn að beini. Frí er samt alltaf frí. Eða hvað? Þegar ég bjó einsamall var frí bara frí. Nú, í sambúð, hef ég fengið forláta verkefnalista með niðurteljara en klukkan rennur út eftir nokkra daga þegar að við förum til New York. Sambýlingurinn vildi endilega komast í hitann fyrst við tókum frí í janúar og eftir nokkurra mánaða karp um Miami eða Tenerife endaði hún á að kaupa ferð til New York þar sem fagnað var köldustu áramótum í 50 ár á dögunum. Eðlilega er maður búinn að skunda með jólagjöfina frá vinnunni í Cintamani og kaupa sér úlpu fyrir sumarlandaferðina. Úlpan heitir Bylur sem segir líklega allt sem segja þarf. Svo því sé haldið til haga er ég rugl spenntur fyrir því að bíta í fyrsta sinn í stóra eplið. En, sum sé, verkefnalistinn er lesinn upp á hverjum morgni og liggur við að ég fái gullstjörnu í lok hvers dags ef ég næ að krossa út nokkur atriði á listanum. Fara með flöskur, henda pappa, kaupa úlpu, laga listann í stofunni, kítta baðið, skipta um perur. Þetta er á meðal þeirra hluta sem ég hef verið að og verð að dunda mér við næstu daga undir vökulum augum betri helmingsins (les: yfirmannsins). Það er samt fínt að hafa eitthvað fyrir stafni og að vera á leið til útlanda. Það er mikilvægt nú þegar þrír verstu mánuðir ársins renna í garð. Tæpir 90 dagar af engu nema smá handbolta og bolludeginum með kannski dass af einu þorrablóti svona rétt til að halda geðheilsunni í lagi fram á vor.