Brauðtertur og tengsl Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar 13. desember 2017 07:00 Ég stend úti fyrir dyrum með töskuna mína, svolítið svona eins og ljósmóðir í sveit frá fyrrihluta síðustu aldar, og hringi bjöllunni. Á móti kemur angan af brauðterturúllum í ofni í bland við rakspíra og ilmvötn, skvaldur hinna fullorðnu og hlátrasköll barna. Yfirleitt eru það uppáfærðar jafnöldrur mínar sem taka á móti mér, bjóða mig velkomna og tilkynna mér með miklu stolti að þær séu ömmurnar í fjölskyldunni og nú skuli ég fara inn í svefnherbergi til að fara í ölbuna mína og þar sé móðirin að klæða barnið. Og þegar stundin er komin stendur presturinn hvítklæddur við skírnarskálina og foreldrarnir með barnið í síða skírnarkjólnum sem er bæn um það að barnið megi vaxa og dafna og verða heilbrigð og hamingjusöm manneskja í anda Jesú Krists. Fátt finnst mér fegurra en gamlir skírnarkjólar sem eru merktir með nöfnum tuga einstaklinga sem hafa klæðst kjólnum sem ungbörn. Fæðing barns í heiminn er óendanlega stór gjöf og með hverju barni fæðist ný von inn í veröldina. Á skírnarstundu skynja það allir og því er bæði grátið og glaðst um leið og foreldrar, skírnarvottar og fjölskyldan öll ásamt samfélagi kirkjunnar lofa að elska og virða barnið skilyrðislaust og standa með því á lífsveginum. Með skírninni fær barnið það lífsverkefni að líkjast Jesú Kristi sem gerði skýra ástarkröfu á alla menn og barðist fyrir mannréttindum. Á þessum stundum skynjar maður svo vel að heimilið er heilagt eins og kirkjuhúsið, vegna þess að það er frátekið fyrir náin mannleg tengsl og athvarf þegar tengslin rofna. Nú eru jólin að koma, tengslahátíðin þegar sögð er sagan af barninu sem fæðist við erfið kjör en er umvafið fólki sem lofar að reynast því vel. Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Jóna Hrönn Bolladóttir Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun
Ég stend úti fyrir dyrum með töskuna mína, svolítið svona eins og ljósmóðir í sveit frá fyrrihluta síðustu aldar, og hringi bjöllunni. Á móti kemur angan af brauðterturúllum í ofni í bland við rakspíra og ilmvötn, skvaldur hinna fullorðnu og hlátrasköll barna. Yfirleitt eru það uppáfærðar jafnöldrur mínar sem taka á móti mér, bjóða mig velkomna og tilkynna mér með miklu stolti að þær séu ömmurnar í fjölskyldunni og nú skuli ég fara inn í svefnherbergi til að fara í ölbuna mína og þar sé móðirin að klæða barnið. Og þegar stundin er komin stendur presturinn hvítklæddur við skírnarskálina og foreldrarnir með barnið í síða skírnarkjólnum sem er bæn um það að barnið megi vaxa og dafna og verða heilbrigð og hamingjusöm manneskja í anda Jesú Krists. Fátt finnst mér fegurra en gamlir skírnarkjólar sem eru merktir með nöfnum tuga einstaklinga sem hafa klæðst kjólnum sem ungbörn. Fæðing barns í heiminn er óendanlega stór gjöf og með hverju barni fæðist ný von inn í veröldina. Á skírnarstundu skynja það allir og því er bæði grátið og glaðst um leið og foreldrar, skírnarvottar og fjölskyldan öll ásamt samfélagi kirkjunnar lofa að elska og virða barnið skilyrðislaust og standa með því á lífsveginum. Með skírninni fær barnið það lífsverkefni að líkjast Jesú Kristi sem gerði skýra ástarkröfu á alla menn og barðist fyrir mannréttindum. Á þessum stundum skynjar maður svo vel að heimilið er heilagt eins og kirkjuhúsið, vegna þess að það er frátekið fyrir náin mannleg tengsl og athvarf þegar tengslin rofna. Nú eru jólin að koma, tengslahátíðin þegar sögð er sagan af barninu sem fæðist við erfið kjör en er umvafið fólki sem lofar að reynast því vel. Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins.