Óttarr og Tálknafjarðar- heilkennið Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 22. nóvember 2016 07:00 Þegar við Logi voru litlir drengir á Bíldudal stóð okkur stuggur mikill af Tálknfirðingum. Aðallega vegna þess að þeir voru flestir rauðhærðir og freknóttir mjög. Óttuðumst við að draga dám af þeim með of miklu návígi. Við vorum ekki frá því að hafa einmitt fengið allnokkrar freknur eftir síðustu viðureign á Héraðsmótinu. Okkur til varnar má benda á að á þessum tíma var strumpabók ein æði vinsæl en hún fjallaði um svartan strump sem beit hina bláu í dindilinn með þeim afleiðingum að þeir urðu svartir og ljótir. Eins þótti okkur Tálknfirðingar ójafnaðarmenn miklir en þar sáum við ekki plankann í eigin augum því Bílddælingar voru engu blíðari. Um það getur blý eitt vitnað sem er enn undir holdi Loga eftir að bekkjarfélagi hans stakk hann á hol með skriffæri. Hefur hann æ síðan verið góður penni. Svo var það eitt héraðsmótið að við kynntumst Tálknfirðingunum og sáum að þeir voru gæðaskinn. Það voru okkur mikil vonbrigði. Héldum við að Tálknafjarðarheilkennið hefði þá sungið sitt síðasta en brá því illa þegar hálf þjóðin fór á hliðina vegna þess að Óttarr Proppé fór að leika við þá Engeyjarfrændur. Virtust menn óttast að sjá Óttar aldrei framar í grænu og gulu jakkafötunum, þar sem Bjarni hefði bitið hann í dindilinn með þeim afleiðingum að gamli pönkarinn færi eftir það stuttklipptur og smjörgreiddur um bæinn með peninginn í Panama og Hannes Hólmstein í hjarta stað. Engin ástæða reyndist til að óttast enda fær Óttarr hvorki né vill vera með í útvegsspilinu. En af þessu tilefni má geta þess að gott mótefni við Tálknafjarðarheilkenninu er að anda rólega og minnast þess að sagan af svarta strumpinum er uppspuni.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Hví borgar útgerðin – ekki malarnáman? Guðmundur Edgarsson Skoðun Vantraust Flokks fólksins á Viðreisn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir Skoðun Hverjir eiga Ísland? Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Ertu nú alveg viss um að hafa læst hurðinni? Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun 48 daga blekking: Loforð sem leiðir til lögbrota? Svanur Guðmundsson Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir Skoðun Ómeðvituð vörn í orðræðu – þegar vald ver sjálft sig Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun
Þegar við Logi voru litlir drengir á Bíldudal stóð okkur stuggur mikill af Tálknfirðingum. Aðallega vegna þess að þeir voru flestir rauðhærðir og freknóttir mjög. Óttuðumst við að draga dám af þeim með of miklu návígi. Við vorum ekki frá því að hafa einmitt fengið allnokkrar freknur eftir síðustu viðureign á Héraðsmótinu. Okkur til varnar má benda á að á þessum tíma var strumpabók ein æði vinsæl en hún fjallaði um svartan strump sem beit hina bláu í dindilinn með þeim afleiðingum að þeir urðu svartir og ljótir. Eins þótti okkur Tálknfirðingar ójafnaðarmenn miklir en þar sáum við ekki plankann í eigin augum því Bílddælingar voru engu blíðari. Um það getur blý eitt vitnað sem er enn undir holdi Loga eftir að bekkjarfélagi hans stakk hann á hol með skriffæri. Hefur hann æ síðan verið góður penni. Svo var það eitt héraðsmótið að við kynntumst Tálknfirðingunum og sáum að þeir voru gæðaskinn. Það voru okkur mikil vonbrigði. Héldum við að Tálknafjarðarheilkennið hefði þá sungið sitt síðasta en brá því illa þegar hálf þjóðin fór á hliðina vegna þess að Óttarr Proppé fór að leika við þá Engeyjarfrændur. Virtust menn óttast að sjá Óttar aldrei framar í grænu og gulu jakkafötunum, þar sem Bjarni hefði bitið hann í dindilinn með þeim afleiðingum að gamli pönkarinn færi eftir það stuttklipptur og smjörgreiddur um bæinn með peninginn í Panama og Hannes Hólmstein í hjarta stað. Engin ástæða reyndist til að óttast enda fær Óttarr hvorki né vill vera með í útvegsspilinu. En af þessu tilefni má geta þess að gott mótefni við Tálknafjarðarheilkenninu er að anda rólega og minnast þess að sagan af svarta strumpinum er uppspuni.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir Skoðun
Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun
Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun
Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir Skoðun
Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun
Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun