Leyfið þeim að hafa dýrin hjá sér Viktoría Hermannsdóttir skrifar 13. maí 2015 11:00 Fjölmargar rannsóknir hafa sýnt fram á það að gæludýr eru félagslegur stuðningur fyrir eigendur sína. Þau geta hjálpað við að draga úr þunglyndi, álagi, eflt sjálfstraust og aukið gleði fólks svo eitthvað sé nefnt. Það var erfitt að fylgjast með fréttum um daginn þar sem talað var við gæludýraeigendur sem búa í íbúðum á vegum Öryrkjabandalags Íslands. Íbúunum hefur verið gert að losa sig við dýr sín þar sem dýrahald er bannað í íbúðunum. Það séu reglur sem hafi verið lengi í gildi en verið sé að framfylgja af alvöru fyrst núna. Kattareigandi lýsti á átakanlegan hátt í viðtali við fréttamann RÚV að henni hefði liðið hræðilega og grátið í tvo daga þegar barst tilkynning um að hún þyrfti að láta frá sér köttinn sinn eða að öðrum kosti missa íbúð sína. Önnur kona, mikið líkamlega fötluð, lýsti því að stundum kæmist hún ekki fram úr rúminu og yrði að bíða eftir hjálp en þá kæmi kötturinn hennar og biði hjá henni. Sem sagt einstakt samband þeirra á milli enda segist hún ekki getað lifað án kattarins síns. Það er óskiljanleg mannvonska sem fylgir því að ætla að taka frá þessu fólki dýrin sem skipta það svo miklu máli og létta því lífið á erfiðum stundum. Ég var í Þýskalandi á dögunum þar sem mun meira frjálsræði ríkir um dýrahald heldur en hér á landi. Hér eru dýr bönnuð víða en þar í landi fær besti vinur mannsins að fylgja honum hvert sem er. Hvort sem það er í almenningssamgöngum eða á barinn. Ég varð heldur ekki vör við að nokkur kippti sér upp við það. Ég get heldur ekki skilið hvernig það truflar aðra íbúa í fjölbýlishúsum að einhverjir íbúar séu með gæludýrin sín inni í íbúðum sínum. Varla eru þau æðandi um gangana. Væri ekki nær lagi að endurskoða þessi lög og leyfa fólki, sem í sumum tilvikum er einangrað vegna fötlunar sinnar, að njóta þess að hafa gæludýr hjá sér sem veita því félagsskap og gleði? Það held ég nú. Leyfið því að hafa dýrin hjá sér. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Viktoría Hermannsdóttir Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Fjölmargar rannsóknir hafa sýnt fram á það að gæludýr eru félagslegur stuðningur fyrir eigendur sína. Þau geta hjálpað við að draga úr þunglyndi, álagi, eflt sjálfstraust og aukið gleði fólks svo eitthvað sé nefnt. Það var erfitt að fylgjast með fréttum um daginn þar sem talað var við gæludýraeigendur sem búa í íbúðum á vegum Öryrkjabandalags Íslands. Íbúunum hefur verið gert að losa sig við dýr sín þar sem dýrahald er bannað í íbúðunum. Það séu reglur sem hafi verið lengi í gildi en verið sé að framfylgja af alvöru fyrst núna. Kattareigandi lýsti á átakanlegan hátt í viðtali við fréttamann RÚV að henni hefði liðið hræðilega og grátið í tvo daga þegar barst tilkynning um að hún þyrfti að láta frá sér köttinn sinn eða að öðrum kosti missa íbúð sína. Önnur kona, mikið líkamlega fötluð, lýsti því að stundum kæmist hún ekki fram úr rúminu og yrði að bíða eftir hjálp en þá kæmi kötturinn hennar og biði hjá henni. Sem sagt einstakt samband þeirra á milli enda segist hún ekki getað lifað án kattarins síns. Það er óskiljanleg mannvonska sem fylgir því að ætla að taka frá þessu fólki dýrin sem skipta það svo miklu máli og létta því lífið á erfiðum stundum. Ég var í Þýskalandi á dögunum þar sem mun meira frjálsræði ríkir um dýrahald heldur en hér á landi. Hér eru dýr bönnuð víða en þar í landi fær besti vinur mannsins að fylgja honum hvert sem er. Hvort sem það er í almenningssamgöngum eða á barinn. Ég varð heldur ekki vör við að nokkur kippti sér upp við það. Ég get heldur ekki skilið hvernig það truflar aðra íbúa í fjölbýlishúsum að einhverjir íbúar séu með gæludýrin sín inni í íbúðum sínum. Varla eru þau æðandi um gangana. Væri ekki nær lagi að endurskoða þessi lög og leyfa fólki, sem í sumum tilvikum er einangrað vegna fötlunar sinnar, að njóta þess að hafa gæludýr hjá sér sem veita því félagsskap og gleði? Það held ég nú. Leyfið því að hafa dýrin hjá sér.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun