Enn er látið reka á reiðanum Óli Kristján Ármannsson skrifar 31. mars 2015 07:00 Vísbendingar eru um að vöxtur ferðaþjónustunnar sé að baki nær allri fjölgun starfandi fólks á síðasta ári, og skýri 2.700 af 2.800 nýju störfum sem urðu til. Í blaðinu í gær er haft eftir Edward H. Huijbens, prófessor við Háskólann á Akureyri og sérfræðingi við Rannsóknamiðstöð ferðamála, að fjölgi gestum áfram eins og spár segi til um, sem hann segir allt benda til, þá þurfi að flytja inn töluvert af vinnuafli til að mæta aukningunni. „Eins og staðan er í dag búum við ekki yfir nægjanlegum fjölda með færni til að mæta fjölda gesta og tryggja gæði þjónustu,“ er haft eftir Edward sem um leið bendir á að hér skorti stefnu um menntun og stjórnun þjónustugæða í ferðaþjónustu. Úr því þurfi að bæta með hraði. Haldið hefur verið á lofti ógnartölum um hversu mikið þurfi að bæta hér við af hótelum til þess að halda í við aukningu ferðamanna, hún hafi numið einhverjum fimmtungi á ári og þannig megi reikna sig áfram inn í framtíðina. Ætli fólk hins vegar að draga einhvern lærdóm af hruninu þá gæti þar ein lexían verið að atburðir fortíðar eru afleitur mælikvarði á það sem á eftir að gerast. Tuttugu prósenta ársvöxtur á hverju ári inn í framtíðina er eins og hver annar blautur Excel-draumur. Slíkur vöxtur helst ekki endalaust, það er augljóst. Raunhæfa sýn og og stefnu þarf til að styrkja stoðir ferðaþjónustunnar til þess að tryggja að hún drepist ekki úr vaxtarverkjum og við fáum byggt á þeim árangri sem náðst hefur. Geiri þessi þarf að ná að verða sjálfbær áður en kemur að þolmörkum bólunnar og hún springur í andlitið á fólki. Í þeim efnum er enn beðið aðgerða, bæði stefnumörkunar á borð við þá sem Edward H. Huijbens kallar eftir og aðgerðum til verndar og uppbyggingar ferðamannastaða. Til þessa hefur inngrip hins opinbera einna helst birst í að banna fólki að heimta gjald inn á svæði þar sem þó sárvantar fjármagn í viðhald og uppbyggingu um leið og dragnast er áfram með vitavitlausa hugmynd um sértæka skattheimtu til þess að standa undir slíku viðhaldi hingað og þangað. Og á meðan fjasað er um málið gerist ekki neitt. Einn helsti ferðamannastaður þjóðarinnar, Geysir í Haukadal, er að verða eitt drullusvað. Er í alvöru boðlegt að draga lappirnar í aðgerðum þar? Frekar en að vandræðast með náttúrupassa á ríkið þegar að setja fjármuni í að passa þessi svæði. Það er ekki eins og ekki séu neinar tekur af þessum fjölda ferðamanna sem hingað streymir. Í gær var kynnt í ríkisstjórn að viðbótargjald á makríl ætti að skila ríkinu einum og hálfum milljarði króna á ári næstu sex ár. Fyrir helgi birti Rannsóknarsetur verslunarinnar tölur um að í febrúar, vetrarmánuði, hefðu erlendir ferðamenn notað hér greiðslukort sín til að kaupa varning fyrir 7,9 milljarða króna. Ljóst er að ferðaþjónusta er landinu auðlind, en hana þarf líka að umgangast þannig að við fælum ekki frá okkur aflann. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óli Kr. Ármannsson Mest lesið 76 dagar Erlingur Sigvaldason Skoðun Á hvaða ári er Inga Sæland stödd? Snorri Másson Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Háskólaþorpið Bifröst og fólkið sem gleymdist Margrét Jónsdóttir Njarðvík Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun
Vísbendingar eru um að vöxtur ferðaþjónustunnar sé að baki nær allri fjölgun starfandi fólks á síðasta ári, og skýri 2.700 af 2.800 nýju störfum sem urðu til. Í blaðinu í gær er haft eftir Edward H. Huijbens, prófessor við Háskólann á Akureyri og sérfræðingi við Rannsóknamiðstöð ferðamála, að fjölgi gestum áfram eins og spár segi til um, sem hann segir allt benda til, þá þurfi að flytja inn töluvert af vinnuafli til að mæta aukningunni. „Eins og staðan er í dag búum við ekki yfir nægjanlegum fjölda með færni til að mæta fjölda gesta og tryggja gæði þjónustu,“ er haft eftir Edward sem um leið bendir á að hér skorti stefnu um menntun og stjórnun þjónustugæða í ferðaþjónustu. Úr því þurfi að bæta með hraði. Haldið hefur verið á lofti ógnartölum um hversu mikið þurfi að bæta hér við af hótelum til þess að halda í við aukningu ferðamanna, hún hafi numið einhverjum fimmtungi á ári og þannig megi reikna sig áfram inn í framtíðina. Ætli fólk hins vegar að draga einhvern lærdóm af hruninu þá gæti þar ein lexían verið að atburðir fortíðar eru afleitur mælikvarði á það sem á eftir að gerast. Tuttugu prósenta ársvöxtur á hverju ári inn í framtíðina er eins og hver annar blautur Excel-draumur. Slíkur vöxtur helst ekki endalaust, það er augljóst. Raunhæfa sýn og og stefnu þarf til að styrkja stoðir ferðaþjónustunnar til þess að tryggja að hún drepist ekki úr vaxtarverkjum og við fáum byggt á þeim árangri sem náðst hefur. Geiri þessi þarf að ná að verða sjálfbær áður en kemur að þolmörkum bólunnar og hún springur í andlitið á fólki. Í þeim efnum er enn beðið aðgerða, bæði stefnumörkunar á borð við þá sem Edward H. Huijbens kallar eftir og aðgerðum til verndar og uppbyggingar ferðamannastaða. Til þessa hefur inngrip hins opinbera einna helst birst í að banna fólki að heimta gjald inn á svæði þar sem þó sárvantar fjármagn í viðhald og uppbyggingu um leið og dragnast er áfram með vitavitlausa hugmynd um sértæka skattheimtu til þess að standa undir slíku viðhaldi hingað og þangað. Og á meðan fjasað er um málið gerist ekki neitt. Einn helsti ferðamannastaður þjóðarinnar, Geysir í Haukadal, er að verða eitt drullusvað. Er í alvöru boðlegt að draga lappirnar í aðgerðum þar? Frekar en að vandræðast með náttúrupassa á ríkið þegar að setja fjármuni í að passa þessi svæði. Það er ekki eins og ekki séu neinar tekur af þessum fjölda ferðamanna sem hingað streymir. Í gær var kynnt í ríkisstjórn að viðbótargjald á makríl ætti að skila ríkinu einum og hálfum milljarði króna á ári næstu sex ár. Fyrir helgi birti Rannsóknarsetur verslunarinnar tölur um að í febrúar, vetrarmánuði, hefðu erlendir ferðamenn notað hér greiðslukort sín til að kaupa varning fyrir 7,9 milljarða króna. Ljóst er að ferðaþjónusta er landinu auðlind, en hana þarf líka að umgangast þannig að við fælum ekki frá okkur aflann.
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun