Samdauna súru samfélagi Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 25. febrúar 2015 07:00 „Fá engar konur bikar?“ Við sátum fjölskyldan og horfðum á sögu íslensku tónlistarverðlaunanna, Árið er, í sjónvarpinu þegar sá fimm ára hjó eftir þessu. Ég gerði það ekki sjálf, orðin svo samdauna samfélaginu að ég kippti mér ekkert upp við að sjá stríðan straum stráka og karla upp á svið að sækja verðlaun. Þetta er bara svona. Missti reyndar af Eddunni um helgina, hvernig var þetta þar? Sá heldur ekki Óskarinn, en frétti að leikkonunni Patriciu Arquette hefði verið klappað lof í lófa þegar hún þrumaði í ræðu eitthvað um launajafnrétti, að það væri tími til kominn! Jahérna, og árið er 2015. Ég hef áður fengið svipaðar spurningar frá þeim yngstu í fjölskyldunni. Eitthvað sem þau sjá eða heyra, jafnvel í barnaefninu í sjónvarpinu, vekur athygli þeirra og þau spyrja í forundran. Af hverju sagði hann „grenjar eins og smástelpa?“ Af hverju sagði hann „kastar eins og stelpa?“ Fá engar konur bikar? Geta konur ekki verið fyndnar? Af hverju sagði hann „oj, það gera bara stelpur“ þegar hann átti að greiða sér? Þau eru hissa á þessu, botna ekkert í þessu, enda ekki nema von. Stundum skammast ég mín fyrir að kynna þeim yngstu svo arfalélegt samfélag. Gjörið svo vel, krakkar mínir, árið er 2015 og svona er þetta bara. Alls konar óvirðingu og misrétti sem við látum bara viðgangast í rólegheitunum. Malla við vægan hita. Hausinn í sandinn og allir glaðir. Ég tel mig þokkalega meðvitaða um virðingarsnautt viðhorf gagnvart konum og ójafna stöðu kynjanna á hinum ýmsu og ófáu sviðum. Ég kippti mér hins vegar einhverra hluta ekkert upp við það að nánast engar konur fengu bikar þar sem við sátum þarna, fjölskyldan, og horfðum á sögu íslensku tónlistarverðlaunanna. Skyndilega sló það mig að ef við stöndum okkur ekki í stykkinu við útskýringar á ójafnvægi og misrétti þegar þau yngstu spyrja er bara tímaspursmál hvenær þau hætta líka að kippa sér upp við þetta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun
„Fá engar konur bikar?“ Við sátum fjölskyldan og horfðum á sögu íslensku tónlistarverðlaunanna, Árið er, í sjónvarpinu þegar sá fimm ára hjó eftir þessu. Ég gerði það ekki sjálf, orðin svo samdauna samfélaginu að ég kippti mér ekkert upp við að sjá stríðan straum stráka og karla upp á svið að sækja verðlaun. Þetta er bara svona. Missti reyndar af Eddunni um helgina, hvernig var þetta þar? Sá heldur ekki Óskarinn, en frétti að leikkonunni Patriciu Arquette hefði verið klappað lof í lófa þegar hún þrumaði í ræðu eitthvað um launajafnrétti, að það væri tími til kominn! Jahérna, og árið er 2015. Ég hef áður fengið svipaðar spurningar frá þeim yngstu í fjölskyldunni. Eitthvað sem þau sjá eða heyra, jafnvel í barnaefninu í sjónvarpinu, vekur athygli þeirra og þau spyrja í forundran. Af hverju sagði hann „grenjar eins og smástelpa?“ Af hverju sagði hann „kastar eins og stelpa?“ Fá engar konur bikar? Geta konur ekki verið fyndnar? Af hverju sagði hann „oj, það gera bara stelpur“ þegar hann átti að greiða sér? Þau eru hissa á þessu, botna ekkert í þessu, enda ekki nema von. Stundum skammast ég mín fyrir að kynna þeim yngstu svo arfalélegt samfélag. Gjörið svo vel, krakkar mínir, árið er 2015 og svona er þetta bara. Alls konar óvirðingu og misrétti sem við látum bara viðgangast í rólegheitunum. Malla við vægan hita. Hausinn í sandinn og allir glaðir. Ég tel mig þokkalega meðvitaða um virðingarsnautt viðhorf gagnvart konum og ójafna stöðu kynjanna á hinum ýmsu og ófáu sviðum. Ég kippti mér hins vegar einhverra hluta ekkert upp við það að nánast engar konur fengu bikar þar sem við sátum þarna, fjölskyldan, og horfðum á sögu íslensku tónlistarverðlaunanna. Skyndilega sló það mig að ef við stöndum okkur ekki í stykkinu við útskýringar á ójafnvægi og misrétti þegar þau yngstu spyrja er bara tímaspursmál hvenær þau hætta líka að kippa sér upp við þetta.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun