Samvisku skotið upp Erla Björg Gunnarsdóttir skrifar 30. desember 2015 07:00 Ég var búin að gíra mig upp í reiðilestur yfir réttlætiskórnum sem gubbar einradda vandlætingu með reglulegu millibili. Þessa dagana snýst það um flugeldasölu. Maður er nefnilega bæði hjartalaus og gráðugur ef maður kaupir ekki flugelda af björgunarsveitinni. Ýmsar ástæður geta búið að baki slíkum „svikum“. Kannski vill fólk styrkja aðra starfsemi. Til dæmis hjartveik börn eða íþróttafélög sem hafa bókstaflega alið upp stóran hluta æskunnar. Aðrir eru kannski skítblankir og kaupa það ódýrasta. Einhverjir eru hreinlega gráðugir. Í flugelda. Só? Svo hætti ég alveg við að tuða þegar ég sá veðurspána. Fólk gæti líka misskilið mig og haldið að ég sé ekki #teambjörgunarsveit og beri ekki virðingu fyrir björgunarsveitarfólki. Sem ég sannarlega geri. Er eiginlega heilluð og kikna svolítið í hnjánum. Þessar hetjur eru mesta prýði þjóðarsálarinnar. Einmitt þess vegna ætti tilvera þeirra og búnaður að vera tryggður með traustum fjárframlögum ríkisins í stað þess að nudda fólki upp úr samviskubiti. Kannski er ég bara ein af þeim. Með samviskubit. Ég ætla að kaupa flugelda á helmingsafslætti því sonur minn er með sprengiveikina og mig langar að kaupa rosa mikið og gleðja hann. Svo borðaði ég mjög mikið af svínakjöti um jólin þrátt fyrir hræðilegan aðbúnað svína. Ég hef ekki hækkað framlag mitt til Krabbameinsfélagsins í sjö ár. Ég skelli stundum mjólkurfernu ofan í almenna ruslið og kaupi alltaf plastpoka í búðum. Síðustu daga hef ég hneykslast yfir fáránlega stórum jólagjöfum annarra foreldra en mun sjálf þurfa að biðja um raðgreiðslur á Visa um mánaðamótin. Ég er samt hvorki hjartalaus né gráðug. Fæst okkar eru það. Við erum bara venjuleg. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Erla Björg Gunnarsdóttir Mest lesið Halldór 4. 10. 2025 Halldór Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun
Ég var búin að gíra mig upp í reiðilestur yfir réttlætiskórnum sem gubbar einradda vandlætingu með reglulegu millibili. Þessa dagana snýst það um flugeldasölu. Maður er nefnilega bæði hjartalaus og gráðugur ef maður kaupir ekki flugelda af björgunarsveitinni. Ýmsar ástæður geta búið að baki slíkum „svikum“. Kannski vill fólk styrkja aðra starfsemi. Til dæmis hjartveik börn eða íþróttafélög sem hafa bókstaflega alið upp stóran hluta æskunnar. Aðrir eru kannski skítblankir og kaupa það ódýrasta. Einhverjir eru hreinlega gráðugir. Í flugelda. Só? Svo hætti ég alveg við að tuða þegar ég sá veðurspána. Fólk gæti líka misskilið mig og haldið að ég sé ekki #teambjörgunarsveit og beri ekki virðingu fyrir björgunarsveitarfólki. Sem ég sannarlega geri. Er eiginlega heilluð og kikna svolítið í hnjánum. Þessar hetjur eru mesta prýði þjóðarsálarinnar. Einmitt þess vegna ætti tilvera þeirra og búnaður að vera tryggður með traustum fjárframlögum ríkisins í stað þess að nudda fólki upp úr samviskubiti. Kannski er ég bara ein af þeim. Með samviskubit. Ég ætla að kaupa flugelda á helmingsafslætti því sonur minn er með sprengiveikina og mig langar að kaupa rosa mikið og gleðja hann. Svo borðaði ég mjög mikið af svínakjöti um jólin þrátt fyrir hræðilegan aðbúnað svína. Ég hef ekki hækkað framlag mitt til Krabbameinsfélagsins í sjö ár. Ég skelli stundum mjólkurfernu ofan í almenna ruslið og kaupi alltaf plastpoka í búðum. Síðustu daga hef ég hneykslast yfir fáránlega stórum jólagjöfum annarra foreldra en mun sjálf þurfa að biðja um raðgreiðslur á Visa um mánaðamótin. Ég er samt hvorki hjartalaus né gráðug. Fæst okkar eru það. Við erum bara venjuleg.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun