Vúlkani misskilur klapp Pawel Bartoszek skrifar 12. september 2015 06:00 Í Star Trek var geimverutegund sem hét Vúlkanar. Vúlkanar voru rökfastir, agaðir en um leið tilfinningasnauðir. Vúlkönum fannst oft eitthvað sem mennirnir voru að gera vera „órökrétt“. Tilfinningar væru órökréttar. Ákvarðanir sem byggðust á tilfinningum væru órökréttar. Ef Vúlkani sæi fólk klappa á íþróttaleik þá myndi hann spyrja: „Af hverju eruð þið að þessu? Þetta er órökrétt.“ Þá myndi mannveran útskýra að menn fengju ákveðna líkamlega ánægju út úr því að sjá lið sitt vinna. Að klappa yki líkurnar því. „En af hverju klöppum við þá eftir að sigurinn er í höfn? Jú, það er til að launa íþróttamönnunum vinnuna. Þetta er svona tvíhliða samningur.“ Vúlkaninn myndi segjast skilja þetta. Menn klappa á íþróttaleikjum. En segjum nú að hann væri svo staddur á þýskri járnbrautarstöð og sæi þar fólk klappa fyrir flóttamönnum. Þá myndi hann kannski hugsa: „Þetta er órökrétt! Þetta er ekki íþróttaleikur! Þetta er flóttamannavandi!“ Vúlkaninn myndi svo álykta að aðgerðir fólksins væru skaðlegar enda byggðar á tilfinningum en ekki óflekkaðri rökhyggju. En það væri samt Vúlkaninn sem væri í ruglinu. Það er til margs konar klapp. Á Ítalíu klappa menn fyrir látnu fólki, ekki til að hvetja hinn látna til að deyja meira og flottar, heldur til að lýsa virðingu. Þeir sem klappa fyrir fólki sem hrakist hefur frá heimkynnum sínum eru að sama skapi ekki að gera annað en að lýsa yfir velþóknun á því fólki sem klappað er fyrir. Matur og húsaskjól skipta máli en líka að einhverjum þyki maður einhvers virði. Það er vel hægt að gagnrýna það fyrirkomulag sem ýtir mönnum út í gúmmíbáta, án þess að þurfa hnýta í þá sem lítið hafa um það fyrirkomulag að segja en reyna þó að láta hrjáðu fólki líða eins og það sé velkomið. Því auðvitað er það fallegt. Og mennskt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pawel Bartoszek Mest lesið Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Morðæðið á Gaza - Vitfirringin má ekki eyðileggja mennskuna Jón Baldvin Hannesson Skoðun Dóru Björt svarað! Jón G. Hauksson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Ekki mínir hagsmunir Berglind Hlín Baldursdóttir Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon Skoðun
Í Star Trek var geimverutegund sem hét Vúlkanar. Vúlkanar voru rökfastir, agaðir en um leið tilfinningasnauðir. Vúlkönum fannst oft eitthvað sem mennirnir voru að gera vera „órökrétt“. Tilfinningar væru órökréttar. Ákvarðanir sem byggðust á tilfinningum væru órökréttar. Ef Vúlkani sæi fólk klappa á íþróttaleik þá myndi hann spyrja: „Af hverju eruð þið að þessu? Þetta er órökrétt.“ Þá myndi mannveran útskýra að menn fengju ákveðna líkamlega ánægju út úr því að sjá lið sitt vinna. Að klappa yki líkurnar því. „En af hverju klöppum við þá eftir að sigurinn er í höfn? Jú, það er til að launa íþróttamönnunum vinnuna. Þetta er svona tvíhliða samningur.“ Vúlkaninn myndi segjast skilja þetta. Menn klappa á íþróttaleikjum. En segjum nú að hann væri svo staddur á þýskri járnbrautarstöð og sæi þar fólk klappa fyrir flóttamönnum. Þá myndi hann kannski hugsa: „Þetta er órökrétt! Þetta er ekki íþróttaleikur! Þetta er flóttamannavandi!“ Vúlkaninn myndi svo álykta að aðgerðir fólksins væru skaðlegar enda byggðar á tilfinningum en ekki óflekkaðri rökhyggju. En það væri samt Vúlkaninn sem væri í ruglinu. Það er til margs konar klapp. Á Ítalíu klappa menn fyrir látnu fólki, ekki til að hvetja hinn látna til að deyja meira og flottar, heldur til að lýsa virðingu. Þeir sem klappa fyrir fólki sem hrakist hefur frá heimkynnum sínum eru að sama skapi ekki að gera annað en að lýsa yfir velþóknun á því fólki sem klappað er fyrir. Matur og húsaskjól skipta máli en líka að einhverjum þyki maður einhvers virði. Það er vel hægt að gagnrýna það fyrirkomulag sem ýtir mönnum út í gúmmíbáta, án þess að þurfa hnýta í þá sem lítið hafa um það fyrirkomulag að segja en reyna þó að láta hrjáðu fólki líða eins og það sé velkomið. Því auðvitað er það fallegt. Og mennskt.
Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon Skoðun
Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon Skoðun