Engum til gagns Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 13. ágúst 2012 22:00 Bíó. Total Recall. Leikstjórn: Len Wiseman. Leikarar: Colin Farrell, Kate Beckinsale, Jessica Biel, Bryan Cranston, Bokeem Woodbine, John Cho, Bill Nighy. Það er óðs manns æði að reyna að fara í stígvél hollenska brjálæðingsins Pauls Verhoeven, en hann leikstýrði vöðvabúntinu Arnold Schwarzenegger í kvikmyndinni Total Recall árið 1990. Leikstjórinn Len Wiseman reynir það engu að síður og kallar það nýja uppfærslu á smásögunni sem gamla myndin er byggð á. Gott og vel, við leyfum honum það. 21. öldin er senn á enda og verkamaðurinn Douglas Quaid (Colin Farrell) ákveður dag einn að leyfa fyrirtækinu Rekall að koma nýjum minningum fyrir í hausnum á sér. Þetta á að hjálpa honum að takast á við lítt merkilegar athafnir hins daglega lífs og láta honum finnast hann hafa gert eitthvað virkilega magnað. Gamanið kárnar þó fljótt og í ljós kemur að Quaid á sér dularfulla fortíð sem hann man ekki einu sinni sjálfur eftir. Stórbrotin sviðsmyndin er af Blade Runner-skólanum og tæknibrellurnar svíkja engan. Fyrsta klukkutímann stefnir myndin í rétta átt og þrátt fyrir stöðugan (og mögulega ósanngjarnan) samanburð við eldri myndina tekst leikstjóranum að halda athygli manns ágætlega. Um miðbik er hins vegar eins og hann setji á sjálfstýringu og úr verður óspennandi hasargrautur sem er freistandi að dotta yfir. Brellumontið missir að endingu sjarmann, illmennið er leiðinlega ofleikið og sögulokin fyrirsjáanleg. Maður spyr sig reglulega hvers vegna bandarískir framleiðendur kjósa frekar að grafa hugmyndir upp úr gömlum sarpi og kvikmynda þær upp á nýtt í stað þess að reyna við eitthvað frumsamið og ferskt. Total Recall er þrælskemmtileg kvikmynd og hefur verið það síðustu 22 árin, en þessar endurbætur eru engum til gagns. Niðurstaða: Hér er lítið meira í boði en sviðsmyndin og brellurnar. Mest lesið Aldrei litið betur út þrátt fyrir alvarlegt slys Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið, en þá tapar sambandið“ Makamál Borðar það sem alltaf hefur verið til og léttist og léttist Lífið Ný plata frá Birgi Hákoni: „Ég er ekki lengur þessi gaur nema í tónlistinni“ Lífið Hyggjast halda breytta Söngvakeppni á næsta ári Lífið „Fimm ár af allskonar og hamingjan er enn hér“ Lífið Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Menning Einfalt og frísklegt útlit fyrir hlaupið Lífið Tjáir sig í fyrsta sinn um bróðurmissinn Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Fleiri fréttir Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira
Bíó. Total Recall. Leikstjórn: Len Wiseman. Leikarar: Colin Farrell, Kate Beckinsale, Jessica Biel, Bryan Cranston, Bokeem Woodbine, John Cho, Bill Nighy. Það er óðs manns æði að reyna að fara í stígvél hollenska brjálæðingsins Pauls Verhoeven, en hann leikstýrði vöðvabúntinu Arnold Schwarzenegger í kvikmyndinni Total Recall árið 1990. Leikstjórinn Len Wiseman reynir það engu að síður og kallar það nýja uppfærslu á smásögunni sem gamla myndin er byggð á. Gott og vel, við leyfum honum það. 21. öldin er senn á enda og verkamaðurinn Douglas Quaid (Colin Farrell) ákveður dag einn að leyfa fyrirtækinu Rekall að koma nýjum minningum fyrir í hausnum á sér. Þetta á að hjálpa honum að takast á við lítt merkilegar athafnir hins daglega lífs og láta honum finnast hann hafa gert eitthvað virkilega magnað. Gamanið kárnar þó fljótt og í ljós kemur að Quaid á sér dularfulla fortíð sem hann man ekki einu sinni sjálfur eftir. Stórbrotin sviðsmyndin er af Blade Runner-skólanum og tæknibrellurnar svíkja engan. Fyrsta klukkutímann stefnir myndin í rétta átt og þrátt fyrir stöðugan (og mögulega ósanngjarnan) samanburð við eldri myndina tekst leikstjóranum að halda athygli manns ágætlega. Um miðbik er hins vegar eins og hann setji á sjálfstýringu og úr verður óspennandi hasargrautur sem er freistandi að dotta yfir. Brellumontið missir að endingu sjarmann, illmennið er leiðinlega ofleikið og sögulokin fyrirsjáanleg. Maður spyr sig reglulega hvers vegna bandarískir framleiðendur kjósa frekar að grafa hugmyndir upp úr gömlum sarpi og kvikmynda þær upp á nýtt í stað þess að reyna við eitthvað frumsamið og ferskt. Total Recall er þrælskemmtileg kvikmynd og hefur verið það síðustu 22 árin, en þessar endurbætur eru engum til gagns. Niðurstaða: Hér er lítið meira í boði en sviðsmyndin og brellurnar.
Mest lesið Aldrei litið betur út þrátt fyrir alvarlegt slys Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið, en þá tapar sambandið“ Makamál Borðar það sem alltaf hefur verið til og léttist og léttist Lífið Ný plata frá Birgi Hákoni: „Ég er ekki lengur þessi gaur nema í tónlistinni“ Lífið Hyggjast halda breytta Söngvakeppni á næsta ári Lífið „Fimm ár af allskonar og hamingjan er enn hér“ Lífið Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Menning Einfalt og frísklegt útlit fyrir hlaupið Lífið Tjáir sig í fyrsta sinn um bróðurmissinn Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Fleiri fréttir Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira