Litla lambið mitt Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 18. ágúst 2011 08:15 Íslenska sauðkindin er misvinsæl hjá landanum. Sumir segja hana heimska og ljóta og eigna henni gróðureyðingu landsins frá fjöru til fjalls. Vestfirskar kindur komust einmitt í fréttir í vor fyrir að éta sumarblómin í görðum Bolvíkinga. Mér finnst hún alls ekki ljót og hélt hún ekki lífinu í íslensku þjóðinni gegnum aldirnar? Það kemur líka annað hljóð í strokkinn þegar búið er að matreiða hana á disk, þá erum við sammála um að íslenskt lambakjöt sé það besta í heimi! Innflutningur á lambakjöti hefur lengi verið til umræðu. Fólk kvartar yfir háu verði á íslenska lambakjötinu og vill hafa val. Ég geri mér svo sem enga grein fyrir því hvaða áhrif það mundi hafa á íslenska kjötframleiðslu almennt, en þó er ég hrædd um að minnstu fjárbúin fyndu fyrir því, sem er synd, minnstu búin framleiða besta kjötið. Ég er ekki viss um að lambakjöt sé framleitt í útlöndum á sama hátt og hér. Hlaupandi frjálst um fjalllendið þar sem það kryddar sig sjálft. Vinnustundirnar á bak við hverja lærissneið eru þó óteljandi því þó að lambið sjái um sig sjálft yfir sumarið verður það ekki til úr engu. Vökustundirnar á sauðburði þar sem tekið er á móti hverju einasta lambi eru margar. Hvert eyra þarf að merkja og skrá og eftir að lömbin fara á fjall er borið á tún svo hægt verði að heyja ofan í flokkinn. Í heyskap er bóndinn upp á dynti náttúrunnar kominn og má ekki missa af sólskinsstund. Á haustin er hlaupið um fjöll á tveimur jafnfljótum eftir hverri kind. Farnar eru margar ferðir fram eftir hausti, þar til allt hefur skilað sér í hús. Í sláturtíðinni fyllir ljúffengt lambakjötið búðarhillurnar. Þar með er vinnu bóndans þó ekki lokið því huga þarf strax að næsta „framleiðsluskammti“ ef hægt er að segja sem svo. Fóðra vel og rækta hverja kind, svo hún gefi af sér gæðaafurð að vori. Líf bóndans snýst ekki um annað og hann þekkir hverja kind. Það sem hann fær svo í vasa sinn fyrir heilt lamb er rétt um það bil kaupverð eins læris út úr búð! Það má alveg hafa það í huga, næst þegar býsnast á yfir verðinu á besta lambakjöti í heimi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke Skoðun Við erum ekki eign annarra! Anna Lizzy Wichmann Skoðun Krafan sem kvennahreyfingin gleymdi Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Skattaæfingar tengdar landbúnaðarstarfsemi Björn Bjarki Þorsteinsson Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun Enn einn dagur í baráttunni Ásta F. Flosadóttir Skoðun Afglæpavæðing veðmála Gunnar Pétur Haraldsson Skoðun Gleðilegan kvennafrídag og gleðilegt kvennaár Helena Hafþórsdóttir O’Connor Skoðun Hvað er svona merkilegt við það? Hópur starfsfólks Jafnlaunastofu Skoðun
Íslenska sauðkindin er misvinsæl hjá landanum. Sumir segja hana heimska og ljóta og eigna henni gróðureyðingu landsins frá fjöru til fjalls. Vestfirskar kindur komust einmitt í fréttir í vor fyrir að éta sumarblómin í görðum Bolvíkinga. Mér finnst hún alls ekki ljót og hélt hún ekki lífinu í íslensku þjóðinni gegnum aldirnar? Það kemur líka annað hljóð í strokkinn þegar búið er að matreiða hana á disk, þá erum við sammála um að íslenskt lambakjöt sé það besta í heimi! Innflutningur á lambakjöti hefur lengi verið til umræðu. Fólk kvartar yfir háu verði á íslenska lambakjötinu og vill hafa val. Ég geri mér svo sem enga grein fyrir því hvaða áhrif það mundi hafa á íslenska kjötframleiðslu almennt, en þó er ég hrædd um að minnstu fjárbúin fyndu fyrir því, sem er synd, minnstu búin framleiða besta kjötið. Ég er ekki viss um að lambakjöt sé framleitt í útlöndum á sama hátt og hér. Hlaupandi frjálst um fjalllendið þar sem það kryddar sig sjálft. Vinnustundirnar á bak við hverja lærissneið eru þó óteljandi því þó að lambið sjái um sig sjálft yfir sumarið verður það ekki til úr engu. Vökustundirnar á sauðburði þar sem tekið er á móti hverju einasta lambi eru margar. Hvert eyra þarf að merkja og skrá og eftir að lömbin fara á fjall er borið á tún svo hægt verði að heyja ofan í flokkinn. Í heyskap er bóndinn upp á dynti náttúrunnar kominn og má ekki missa af sólskinsstund. Á haustin er hlaupið um fjöll á tveimur jafnfljótum eftir hverri kind. Farnar eru margar ferðir fram eftir hausti, þar til allt hefur skilað sér í hús. Í sláturtíðinni fyllir ljúffengt lambakjötið búðarhillurnar. Þar með er vinnu bóndans þó ekki lokið því huga þarf strax að næsta „framleiðsluskammti“ ef hægt er að segja sem svo. Fóðra vel og rækta hverja kind, svo hún gefi af sér gæðaafurð að vori. Líf bóndans snýst ekki um annað og hann þekkir hverja kind. Það sem hann fær svo í vasa sinn fyrir heilt lamb er rétt um það bil kaupverð eins læris út úr búð! Það má alveg hafa það í huga, næst þegar býsnast á yfir verðinu á besta lambakjöti í heimi.
Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun
Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun
Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun
Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun