Sómi Íslands Brynhildur Björnsdóttir skrifar 19. júní 2009 06:00 Vinur minn er í Jónafélaginu. Í því eru allir, hvort sem þeir vita það eða ekki, sem heita nöfnum sem dregin eru af nafni Jóhannesar skírara í Biblíunni. Í Jónafélaginu eru því allir Jónar, Jónasar, Jensar, Jóhannesar og Jóhannar, og svo líka þeir sem heita Hannes, Ívan, Jean og John, Sean, Giovanni og öðrum skyldum nöfnum. Og svo auðvitað allar Jónur, Hönnur og Jóhönnur. Hún stóð í fyrradag, hvíthærð og hvítklædd, við hliðina á nafna sínum og forvera og sagði að nú væri hafin ný sjálfstæðisbarátta. En nú snýst baráttan ekki um að slíta samhengi við aðra þjóð heldur að styrkja tengslin við löndin í kringum okkur. Við berjumst ekki fyrir því að fá að vera ein heldur fyrir því að fá að vera með. Hinn 17. júní 2008 stóð dökkhærður og dökkklæddur karlmaður í hennar sporum og sagði að íslenska þjóðin nyti trausts, að ríkissjóður væri nánast skuldlaus og lífeyrissjóðakerfið firnasterkt. Það hefur sumsé ýmislegt breyst frá 17. júní í fyrra. Í dag er hins vegar ekki sautjándi júní heldur sá nítjándi. Kvenréttindadagurinn, baráttudagur íslenskra kvenna, haldinn til að minnast dagsins fyrir 94 árum þegar konur á Íslandi fengu kosningarétt og kjörgengi til Alþingis. Og það hefur líka margt breyst frá 19. júní í fyrra. Kona gegnir nú valdamesta embætti landsins og aldrei hafa fleiri konur setið á Alþingi en núna. Íslenska kvennalandsliðið í fótbolta er á heimsmælikvarða og íslensk söngkona vann silfurverðlaun á Evrópumótinu í söng og lagasmíð. Jóhanna og Jóhanna kunna báðar að bíða. Önnur beið í tuttugu ár eftir því að hennar tími kæmi, hin í níu. Í ár áttu þær báðar sína stund. Hvorug þeirra náði takmarki sínu í krafti þess að vera lítt klædd og lostafull til augnanna og eru þó báðar hávaxnar og ljóshærðar. Þær komust áfram vegna þess að þær vissu hvað þær vildu, vissu hvað þær þurftu að gera til að ná markmiðum sínum og vissu að þær myndu standa sig þegar á reyndi. Við hin í Jónafélaginu, meðal-Jónar og -Jónur þessa lands, þurfum líka að kunna að bíða af okkur hvassviðrið sem nú skellur á okkur. Bráðum kemur betri tíð með blóm í haga. Það er satt, þessu mun ljúka. Okkar tími mun koma. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Brynhildur Björnsdóttir Mest lesið Ísland er ekki stjórntækt með verðtryggingu? Örn Karlsson Skoðun VII. Aðförin að Ólafi Jóhannessyni Hafþór S. Ciesielski Skoðun Er sjávarútvegur einkamál kvótakónga? Finnbjörn A. Hermannsson Skoðun Að þora að stíga skref Magnús Þór Jónsson Skoðun Ó Palestína Arnar Eggert Thoroddsen Skoðun „Þetta er algerlega galið“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Er þetta alvöru? Bjarni Karlsson Skoðun Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun Hvernig getum við stigið upp úr sorginni? Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun
Vinur minn er í Jónafélaginu. Í því eru allir, hvort sem þeir vita það eða ekki, sem heita nöfnum sem dregin eru af nafni Jóhannesar skírara í Biblíunni. Í Jónafélaginu eru því allir Jónar, Jónasar, Jensar, Jóhannesar og Jóhannar, og svo líka þeir sem heita Hannes, Ívan, Jean og John, Sean, Giovanni og öðrum skyldum nöfnum. Og svo auðvitað allar Jónur, Hönnur og Jóhönnur. Hún stóð í fyrradag, hvíthærð og hvítklædd, við hliðina á nafna sínum og forvera og sagði að nú væri hafin ný sjálfstæðisbarátta. En nú snýst baráttan ekki um að slíta samhengi við aðra þjóð heldur að styrkja tengslin við löndin í kringum okkur. Við berjumst ekki fyrir því að fá að vera ein heldur fyrir því að fá að vera með. Hinn 17. júní 2008 stóð dökkhærður og dökkklæddur karlmaður í hennar sporum og sagði að íslenska þjóðin nyti trausts, að ríkissjóður væri nánast skuldlaus og lífeyrissjóðakerfið firnasterkt. Það hefur sumsé ýmislegt breyst frá 17. júní í fyrra. Í dag er hins vegar ekki sautjándi júní heldur sá nítjándi. Kvenréttindadagurinn, baráttudagur íslenskra kvenna, haldinn til að minnast dagsins fyrir 94 árum þegar konur á Íslandi fengu kosningarétt og kjörgengi til Alþingis. Og það hefur líka margt breyst frá 19. júní í fyrra. Kona gegnir nú valdamesta embætti landsins og aldrei hafa fleiri konur setið á Alþingi en núna. Íslenska kvennalandsliðið í fótbolta er á heimsmælikvarða og íslensk söngkona vann silfurverðlaun á Evrópumótinu í söng og lagasmíð. Jóhanna og Jóhanna kunna báðar að bíða. Önnur beið í tuttugu ár eftir því að hennar tími kæmi, hin í níu. Í ár áttu þær báðar sína stund. Hvorug þeirra náði takmarki sínu í krafti þess að vera lítt klædd og lostafull til augnanna og eru þó báðar hávaxnar og ljóshærðar. Þær komust áfram vegna þess að þær vissu hvað þær vildu, vissu hvað þær þurftu að gera til að ná markmiðum sínum og vissu að þær myndu standa sig þegar á reyndi. Við hin í Jónafélaginu, meðal-Jónar og -Jónur þessa lands, þurfum líka að kunna að bíða af okkur hvassviðrið sem nú skellur á okkur. Bráðum kemur betri tíð með blóm í haga. Það er satt, þessu mun ljúka. Okkar tími mun koma.
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun