Húmorslausar trukkalessur Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 5. mars 2008 06:00 Nýlega gengnir héraðsdómar fyrir ofbeldisverk gegn konum verða eftir hálfa öld notaðir í skólabókum um hið rammskakka siðferði aldamótasamfélagsins sem við lifum í. Að karlar fái grútlinar áminningar í formi stuttra skilorðsdóma fyrir að ganga í skrokk á konum verður rætt í þátíð eins og hvurt annað bull sem viðgekkst bara í forneskjunni. Flokkað með því þegar konur voru án kosningaréttar og þóttu bestar rjóðar og undirleitar. Einhverjir munu þó trúlega rifja upp gömlu góðu tímana með dálitlum söknuði, þegar konur voru alvöru konur sem skiljanlega þurfti annað slagið að kenna eina lexíu eða tvær. Það verða til hálfvitar á öllum tímum. Því þrátt fyrir allt miðar okkur dálítið áleiðis og um það vitna nýsamþykkt jafnréttislög. Og alveg eins og langhlauparinn sem trúir því að marklínan færist nær og muni í alvörunni birtast á endanum er einmitt mikilvægt að hafa augun á markmiðinu. Beggja vegna vegarins er mýri en því sjaldnar sem okkur skrikar fótur, því rösklegar komumst við. Þrátt fyrir úrtölumenn sem óttast það eitt að missa völd og úrtölukonur sem þykjast ekki kannast við slagsíðuna. Því hver vill láta stimpla sig sem femínista? Þessar húmorslausu trukkalessur, sífellt með grútleiðinlegar rannsóknarniðurstöður og pólitískan rétttrúnað á vör. Sem sjá óvin í öllum drengjum eldri en tólf ára, þannig eru femínistar. Öfgahópur sem svífst einskis og kemur beinlínis óorði á jafnréttisbaráttuna. Það sem þessar kellingar þyrftu einkum eru náin kynni við alvöru karlmenn sem kunna til verka og rétta hjá þeim kúrsinn. En fáir sverja þó núorðið af sér jafnréttisbaráttuna, henni vilja flestir gangast við... þannig lagað. Hér á landi er ástandið nefnilega bara alveg ágætt, sjáið bara hvernig farið er með konur í öðrum löndum. Á meðan meybarnamorð og umskurður á stúlkubörnum viðgangast annars staðar er hlægilegt að þessar feminínstakerlingar séu að væla eitthvað um heimilisofbeldi, kjaramál og stjórnarsetur. Eins og eitt útiloki annað. Því skoðanaarfurinn sleppir ekki takinu sjálfkrafa hversu afdráttarlaus og kúgandi sem hann er. Okkar verkefni er einfaldlega að halda áfram. Þetta kemur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun
Nýlega gengnir héraðsdómar fyrir ofbeldisverk gegn konum verða eftir hálfa öld notaðir í skólabókum um hið rammskakka siðferði aldamótasamfélagsins sem við lifum í. Að karlar fái grútlinar áminningar í formi stuttra skilorðsdóma fyrir að ganga í skrokk á konum verður rætt í þátíð eins og hvurt annað bull sem viðgekkst bara í forneskjunni. Flokkað með því þegar konur voru án kosningaréttar og þóttu bestar rjóðar og undirleitar. Einhverjir munu þó trúlega rifja upp gömlu góðu tímana með dálitlum söknuði, þegar konur voru alvöru konur sem skiljanlega þurfti annað slagið að kenna eina lexíu eða tvær. Það verða til hálfvitar á öllum tímum. Því þrátt fyrir allt miðar okkur dálítið áleiðis og um það vitna nýsamþykkt jafnréttislög. Og alveg eins og langhlauparinn sem trúir því að marklínan færist nær og muni í alvörunni birtast á endanum er einmitt mikilvægt að hafa augun á markmiðinu. Beggja vegna vegarins er mýri en því sjaldnar sem okkur skrikar fótur, því rösklegar komumst við. Þrátt fyrir úrtölumenn sem óttast það eitt að missa völd og úrtölukonur sem þykjast ekki kannast við slagsíðuna. Því hver vill láta stimpla sig sem femínista? Þessar húmorslausu trukkalessur, sífellt með grútleiðinlegar rannsóknarniðurstöður og pólitískan rétttrúnað á vör. Sem sjá óvin í öllum drengjum eldri en tólf ára, þannig eru femínistar. Öfgahópur sem svífst einskis og kemur beinlínis óorði á jafnréttisbaráttuna. Það sem þessar kellingar þyrftu einkum eru náin kynni við alvöru karlmenn sem kunna til verka og rétta hjá þeim kúrsinn. En fáir sverja þó núorðið af sér jafnréttisbaráttuna, henni vilja flestir gangast við... þannig lagað. Hér á landi er ástandið nefnilega bara alveg ágætt, sjáið bara hvernig farið er með konur í öðrum löndum. Á meðan meybarnamorð og umskurður á stúlkubörnum viðgangast annars staðar er hlægilegt að þessar feminínstakerlingar séu að væla eitthvað um heimilisofbeldi, kjaramál og stjórnarsetur. Eins og eitt útiloki annað. Því skoðanaarfurinn sleppir ekki takinu sjálfkrafa hversu afdráttarlaus og kúgandi sem hann er. Okkar verkefni er einfaldlega að halda áfram. Þetta kemur.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun