Samtaka nú 2. mars 2007 05:45 Nú er dollarinn alveg fáránlega lágur. 66 krónur, þegar þetta er skrifað. Í fyrravor fór hann yfir 80-kall og allt fór til fjandans. Verslanir hækkuðu verð, bíómiðinn hækkaði og bensínið náttúrlega. Allt útaf háu gengi dollarans. Það var míníkreppa í fyrravor. Í dag er andkreppa. Engin kreppa. Allir í góðu stuði en enginn lækkar neitt. Jú, reyndar lækkaði sumt í gær, en það var útaf virðisaukaskattslækkun, ekki lágum dollara. Af hverju var ekki löngu búið að lækka allt um leið og dollarinn og evran lækkaði? Við Íslendingar erum samtaka þegar kemur að yfirlýsingum um að klám sé vont, glæpamenn eigi að fara í fangelsi og að barnaníðingar séu vondir. Við erum hópsálir í siðgæðismálum. En handónýt í neytendabaráttu. Samt eru staðreyndirnar margtuggnar af formanni Neytendasamtakanna þegar hann talar í fréttunum. En þá er enginn að hlusta. Vegna þess að formaður Neytendasamtakanna talar svo hægt. Það er enginn æsingur í honum. Maður sofnar áður en hann hefur lokið máli sínu. Það er ekki við hann að sakast, blessaðan. Hann er bara birtingarmynd ástandsins. Hann er eins og við. Þótt við höldum að það sé verið að svindla á okkur gerum við ekkert í því. Við nennum því ekki. Við erum seinþreytt til vandræða og förum okkur hægt þegar kemur að því að mótmæla. Okkur finnst líka eitthvað kjánalegt við mótmæli. Sjáum nú bara fríkin á Kárahnjúkum. Gríðarlega asnalegt lið í lopapeysum étandi grænmetissúpu. Við viljum ekki vera eins og þau. Þá er nú skárra að sleppa þessu og borga nokkrum krónum meira fyrir vöruna. Að vera Íslendingur gengur voða mikið út á það að fá lítið fyrir mikið. Við vinnum meira en aðrar þjóðir og fáum hlutfallslega minna fyrir. Og við borgum mikið fyrir lítið. Því þurfum við að vinna þess meira. Þetta er okkar eigið sjálfskaparvíti. Minna framboð, meiri eftirspurn, borga meira. Eftirspurnin er okkar vegna þess að við erum svo samtaka í neyslunni. Við erum líka samtaka í að taka lán og með því hækka vextirnir. Þetta er allt okkur að kenna. Er einhver séns á að við verðum einhvern tímann samtaka um að kaupa ekkert nema brýnustu nauðsynjar? Ég held ekki. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson Skoðun Þegar við ætluðum að hitta Farage - Á Ísland að ganga í ESB? Sveinn Ólafsson Skoðun Lífsnauðsynlegt aðgengi Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Sama steypan Ingólfur Sverrisson Skoðun Ofbeldi gagnvart eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Nú er dollarinn alveg fáránlega lágur. 66 krónur, þegar þetta er skrifað. Í fyrravor fór hann yfir 80-kall og allt fór til fjandans. Verslanir hækkuðu verð, bíómiðinn hækkaði og bensínið náttúrlega. Allt útaf háu gengi dollarans. Það var míníkreppa í fyrravor. Í dag er andkreppa. Engin kreppa. Allir í góðu stuði en enginn lækkar neitt. Jú, reyndar lækkaði sumt í gær, en það var útaf virðisaukaskattslækkun, ekki lágum dollara. Af hverju var ekki löngu búið að lækka allt um leið og dollarinn og evran lækkaði? Við Íslendingar erum samtaka þegar kemur að yfirlýsingum um að klám sé vont, glæpamenn eigi að fara í fangelsi og að barnaníðingar séu vondir. Við erum hópsálir í siðgæðismálum. En handónýt í neytendabaráttu. Samt eru staðreyndirnar margtuggnar af formanni Neytendasamtakanna þegar hann talar í fréttunum. En þá er enginn að hlusta. Vegna þess að formaður Neytendasamtakanna talar svo hægt. Það er enginn æsingur í honum. Maður sofnar áður en hann hefur lokið máli sínu. Það er ekki við hann að sakast, blessaðan. Hann er bara birtingarmynd ástandsins. Hann er eins og við. Þótt við höldum að það sé verið að svindla á okkur gerum við ekkert í því. Við nennum því ekki. Við erum seinþreytt til vandræða og förum okkur hægt þegar kemur að því að mótmæla. Okkur finnst líka eitthvað kjánalegt við mótmæli. Sjáum nú bara fríkin á Kárahnjúkum. Gríðarlega asnalegt lið í lopapeysum étandi grænmetissúpu. Við viljum ekki vera eins og þau. Þá er nú skárra að sleppa þessu og borga nokkrum krónum meira fyrir vöruna. Að vera Íslendingur gengur voða mikið út á það að fá lítið fyrir mikið. Við vinnum meira en aðrar þjóðir og fáum hlutfallslega minna fyrir. Og við borgum mikið fyrir lítið. Því þurfum við að vinna þess meira. Þetta er okkar eigið sjálfskaparvíti. Minna framboð, meiri eftirspurn, borga meira. Eftirspurnin er okkar vegna þess að við erum svo samtaka í neyslunni. Við erum líka samtaka í að taka lán og með því hækka vextirnir. Þetta er allt okkur að kenna. Er einhver séns á að við verðum einhvern tímann samtaka um að kaupa ekkert nema brýnustu nauðsynjar? Ég held ekki.
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun