Fast í koki Framsóknar 29. nóvember 2006 06:00 Íraksmálið hefur setið fast í koki Framsóknar nærfellt heilt kjörtímabil, eins og eitraða eplið í hálsi Mjallhvítar blessaðrar, þar til nýr formaður reyndi að hósta því upp á miðstjórnarfundi flokksins fyrir helgina. Það sem nú er deilt um, er hvort allur eplisbitinn hafi komið upp með nýrri kokhreysti formannsins eða hvort eitrið sitji eftir. Spurður hvort hann telji þessa síðbúnu viðurkenningu nægja til að breyta köfnunarþrútinni ásýnd flokksins, segist hann ekki telja það neitt aðalatriði: „Aðalatriðið er að við erum að leiða sannleikann í ljós." Af ýmsum viðbrögðum má sjá að mönnum finnst sannleikurinn vera heldur fyrirferðarlítill í þessum sinnaskiptum og nær að tala um að nýtt sannlíki hafi verið sett á markaðinn til að skapa „þægilega vígstöðu flokksins fyrir kosningar", eins og stjórnmálafræðingurinn Gunnar Helgi Kristinsson orðaði það í Fréttablaðinu í gær. Leiðarahöfundur Moggans á mánudag er á því að þetta sé söluvænt kosningatrix hjá formanninum , og liggi það nú ekki „jafnaugljóslega í augum uppi að Framsóknarflokkurinn muni tapa kosningunum í vor eins og það virtist fyrir ræðu formannsins". Mogginn er ekkert að fjasa um að „sannleikur hafi verið leiddur í ljós". Hann telur að formanninum hafi verið nauðsyn „að skapa fjarlægð milli sín og forvera síns í þessu máli, sem er sérlega viðkvæmt vegna kjósenda á vinstri kanti Framsóknarflokksins", sem sl. 12 ár hefur verið reynt að venja undir harðsvíruð frjálshyggju- og gróðabrallsöfl beggja stjórnarflokkanna. „En hvenær kemur nýtt útspil í umhverfismálum frá Framsókn?" spyr leiðarahöfundur og telur flokknum bersýnilega þörf á nýju sannlíki einnig í þeim málaflokki, ef hann eigi að tryggja sér áframhaldandi sess í ríkisstjórn við hlið íhaldsins eftir kosningar, fjórða kjörtímabilið í röð. Vissu menn ekki neitt í aðdraganda innrásarinnar í Írak 19. mars 2003? Á hvaða forsendum var þessi ákvörðun tekin? Vissu menn ekki nóg til að ala með sér skynsamlegar efasemdir um réttmæti hennar? Gafst enginn tími til að fara að þeim ákvæðum þingskapa löggjafarþings íslenska lýðveldisins að ávallt skuli hafa samráð við utanríkismálanefnd þingsins um meiriháttar utanríkismál? Vissu menn ekki að allan lýðveldistímann hafði Alþingi haft síðasta orðið um stefnuna í utanríkismálum? Var ekki hægt að bera málið tímanlega undir þingflokka stjórnarinnar eða ræða það í ríkisstjórn? Vissu menn ekki að án blessunar Öryggisráðsins með ítrekun fyrri ályktunar var innrásin ólögmæt að lögum alþjóðaréttarins og brot á sáttmála Sameinuðu þjóðanna? Vissu menn ekki að rannsóknarnefndin undir forystu Hans Blix, hafði nýlega skilað skýrslu um að hún fyndi engan vott um gereyðingarvopn og þyrfti einungis nokkrar vikur í viðbót til að ganga fyllilega úr skugga um að sú væri raunin? Vissu menn ekki að jafnvel leyniþjónustur Bandaríkjanna höfðu ekki fundið nokkur haldbær rök fyrir tengslum milli Saddams Husseins og al-Kaída? Jú, allt þetta vissu menn, eða gátu vitað, og áttu að vita. Halldór Ásgrímsson hafði fram á síðustu stundu talað um aðra ályktun Sþ sem sjálfsagða, en söðlaði svo gersamlega um á einum sólarhring og ákvörðunin um fylgispekt við innrásarríkin og að skipa Íslandi sess á lista hinna staðföstu, var skyndilega tekin af tveimur mönnum - eða kannski bara einum? Það er mál sem nýrri ríkisstjórn ber að rannsaka til fulls eftir kosningar. Það má til sanns vegar færa „að hvergi á byggðu bóli í heiminum fer fram önnur eins vitleysisumræða um Íraksmálið eins og hér landi", eins og Davíð Oddsson orðaði það í skýrslu sinni til Alþingis um utanríkismál, enda stóð hann sjálfur fyrir henni með ummælum sínum um „afturhaldskommatittsflokkinn" og „meinfýsnishlakkandi úrtölumenn", sem máluðu ástandið í Írak dökkum litum, þótt búið væri nú að velta harðstjóranum og koma á „lýðræði" (les borgarastyrjöld), „enda ríkti nú góður friður í öllum 800 lögsagnarumdæmum Íraks - nema hvað „mikill óróleiki" væri í fimm þeirra"! Þjóðarhreyfingin -með virku lýðræði er stolt af því að hafa átt drjúgan þátt í því að halda þessari umræðu gangandi með því að virkja framlag yfir 4000 Íslendinga til birtingar auglýsingar í ameríska stórblaðinu New York Times, þar sem þátttöku Íslands í þessari ólögmætu aðgerð Bandaríkjanna var afneitað og útskýrt að ákvörðunin hefði verið tekin með ólögmætum hætti gegn vilja yfirgnæfandi meirihluta þjóðarinnar. Við vorum harðlega ávítuð af stjórnarliðum, og ýmsum fjölmiðlamönnum, fyrir að láta líta svo út að við töluðum í nafni þjóðarinnar. Nú vildu allir þá Lilju kveðið hafa - líka nýr formaður Framsóknarflokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Hannibalsson Skoðanir Mest lesið Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun
Íraksmálið hefur setið fast í koki Framsóknar nærfellt heilt kjörtímabil, eins og eitraða eplið í hálsi Mjallhvítar blessaðrar, þar til nýr formaður reyndi að hósta því upp á miðstjórnarfundi flokksins fyrir helgina. Það sem nú er deilt um, er hvort allur eplisbitinn hafi komið upp með nýrri kokhreysti formannsins eða hvort eitrið sitji eftir. Spurður hvort hann telji þessa síðbúnu viðurkenningu nægja til að breyta köfnunarþrútinni ásýnd flokksins, segist hann ekki telja það neitt aðalatriði: „Aðalatriðið er að við erum að leiða sannleikann í ljós." Af ýmsum viðbrögðum má sjá að mönnum finnst sannleikurinn vera heldur fyrirferðarlítill í þessum sinnaskiptum og nær að tala um að nýtt sannlíki hafi verið sett á markaðinn til að skapa „þægilega vígstöðu flokksins fyrir kosningar", eins og stjórnmálafræðingurinn Gunnar Helgi Kristinsson orðaði það í Fréttablaðinu í gær. Leiðarahöfundur Moggans á mánudag er á því að þetta sé söluvænt kosningatrix hjá formanninum , og liggi það nú ekki „jafnaugljóslega í augum uppi að Framsóknarflokkurinn muni tapa kosningunum í vor eins og það virtist fyrir ræðu formannsins". Mogginn er ekkert að fjasa um að „sannleikur hafi verið leiddur í ljós". Hann telur að formanninum hafi verið nauðsyn „að skapa fjarlægð milli sín og forvera síns í þessu máli, sem er sérlega viðkvæmt vegna kjósenda á vinstri kanti Framsóknarflokksins", sem sl. 12 ár hefur verið reynt að venja undir harðsvíruð frjálshyggju- og gróðabrallsöfl beggja stjórnarflokkanna. „En hvenær kemur nýtt útspil í umhverfismálum frá Framsókn?" spyr leiðarahöfundur og telur flokknum bersýnilega þörf á nýju sannlíki einnig í þeim málaflokki, ef hann eigi að tryggja sér áframhaldandi sess í ríkisstjórn við hlið íhaldsins eftir kosningar, fjórða kjörtímabilið í röð. Vissu menn ekki neitt í aðdraganda innrásarinnar í Írak 19. mars 2003? Á hvaða forsendum var þessi ákvörðun tekin? Vissu menn ekki nóg til að ala með sér skynsamlegar efasemdir um réttmæti hennar? Gafst enginn tími til að fara að þeim ákvæðum þingskapa löggjafarþings íslenska lýðveldisins að ávallt skuli hafa samráð við utanríkismálanefnd þingsins um meiriháttar utanríkismál? Vissu menn ekki að allan lýðveldistímann hafði Alþingi haft síðasta orðið um stefnuna í utanríkismálum? Var ekki hægt að bera málið tímanlega undir þingflokka stjórnarinnar eða ræða það í ríkisstjórn? Vissu menn ekki að án blessunar Öryggisráðsins með ítrekun fyrri ályktunar var innrásin ólögmæt að lögum alþjóðaréttarins og brot á sáttmála Sameinuðu þjóðanna? Vissu menn ekki að rannsóknarnefndin undir forystu Hans Blix, hafði nýlega skilað skýrslu um að hún fyndi engan vott um gereyðingarvopn og þyrfti einungis nokkrar vikur í viðbót til að ganga fyllilega úr skugga um að sú væri raunin? Vissu menn ekki að jafnvel leyniþjónustur Bandaríkjanna höfðu ekki fundið nokkur haldbær rök fyrir tengslum milli Saddams Husseins og al-Kaída? Jú, allt þetta vissu menn, eða gátu vitað, og áttu að vita. Halldór Ásgrímsson hafði fram á síðustu stundu talað um aðra ályktun Sþ sem sjálfsagða, en söðlaði svo gersamlega um á einum sólarhring og ákvörðunin um fylgispekt við innrásarríkin og að skipa Íslandi sess á lista hinna staðföstu, var skyndilega tekin af tveimur mönnum - eða kannski bara einum? Það er mál sem nýrri ríkisstjórn ber að rannsaka til fulls eftir kosningar. Það má til sanns vegar færa „að hvergi á byggðu bóli í heiminum fer fram önnur eins vitleysisumræða um Íraksmálið eins og hér landi", eins og Davíð Oddsson orðaði það í skýrslu sinni til Alþingis um utanríkismál, enda stóð hann sjálfur fyrir henni með ummælum sínum um „afturhaldskommatittsflokkinn" og „meinfýsnishlakkandi úrtölumenn", sem máluðu ástandið í Írak dökkum litum, þótt búið væri nú að velta harðstjóranum og koma á „lýðræði" (les borgarastyrjöld), „enda ríkti nú góður friður í öllum 800 lögsagnarumdæmum Íraks - nema hvað „mikill óróleiki" væri í fimm þeirra"! Þjóðarhreyfingin -með virku lýðræði er stolt af því að hafa átt drjúgan þátt í því að halda þessari umræðu gangandi með því að virkja framlag yfir 4000 Íslendinga til birtingar auglýsingar í ameríska stórblaðinu New York Times, þar sem þátttöku Íslands í þessari ólögmætu aðgerð Bandaríkjanna var afneitað og útskýrt að ákvörðunin hefði verið tekin með ólögmætum hætti gegn vilja yfirgnæfandi meirihluta þjóðarinnar. Við vorum harðlega ávítuð af stjórnarliðum, og ýmsum fjölmiðlamönnum, fyrir að láta líta svo út að við töluðum í nafni þjóðarinnar. Nú vildu allir þá Lilju kveðið hafa - líka nýr formaður Framsóknarflokksins.
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun