Skemmum ekki Tjarnargarðinn 12. september 2005 00:01 Við fyrstu sýn virtist hugmyndin um veitingahús í Tjarnargarðinum gamla í hjarta Reykjavíkur skemmtileg. Þetta er elsti almenningsgarður borgarinnar sem forðum daga dró til sín mannfjölda, ekki síst á fallegum sumardögum. Nú er þar sjaldan mannmargt og hluti garðsins jafnvel í hreinni órækt. Gæti ekki veitingahús gert garðinn á ný að eftirsóttum sælureit? Við nokkra umhugsun eru þeir annmarkar á hugmyndinni að ástæða er til að leggjast gegn því að henni verði hrint í framkvæmd. Í því sambandi skal vísað til tveggja nýlegra blaðagreina þar sem leidd eru að því sannfærandi rök að Tjarnargarðurinn - eða Hljómskálagarðurinn eins og hann er nú yfirleitt kallaður - eigi að fá að vera í friði. Á hugmyndinni eru í fyrsta lagi ýmsir skipulagslegir gallar eins og Álfheiður Ingadóttir líffræðingur og fyrrverandi borgarfulltrúi bendir á í Morgunblaðinu 19. ágúst. Kaffihús og útiveitingapallur, eins og gert er ráð fyrir, krefjast aðkomu "sendibíla með vörur, öskubíla að sækja úrgang, bílastæða fyrir gesti og starfsfólk". Garðurinn yrði aldrei samur eftir framkvæmdir til að greiða fyrir slíkri aðkomu. Ekki skiptir síðan minna máli sú ábending Jóns Torfasonar skjalavarðar í Morgunblaðinu á fimmtudaginn að veitingahús raskar þeirri friðsæld sem er aðalsmerki almenningsgarða um allan heim. Nefnir hann í því sambandi fræga garða erlendra stórborga, Central Park í New York, Hyde Park í Lundúnum og Rósinborgargarðinn í Kaupmannahöfn. "Þessir blettir, sem eru margfalt verðmætari í fermetrum talið en þessir litlu 2-3 hektarar í Hljómskálagarðinum, hafa þó fengið að vera að mestu leyti í friði fyrir graftólum og steinsteypu," skrifar Jón. Meginröksemd Álfheiðar Ingadóttur og Jóns Torfasonar til varnar Tjarnargarðinum er sú, að hann sé nú nánast eini græni griðastaðurinn í miðborg Reykjavíkur. Almenningur eigi að geta leitað þangað frá skarkalanum og sölubúðunum og notið gróðurs og dýralífs. Eðlisbreyting yrði á garðinum ef þar yrði hafinn veitingarekstur. Í næsta nágrenni við Tjarnargarðinn er fjöldi veitingahúsa. Þeir sem verða þyrstir eða svangir í garðinum þurfa því ekki að örvænta. Ekkert er frá neinum tekið þó garðurinn fái að vera í friði. Hinir sem kjósa að eiga þar athvarf frá ysi og þysi borgarlífsins mundu hins vegar glata verðmætum viðkomustað ef ráðist yrði í framkvæmdirnar. Vonandi verða kappsemi og ógrundaðar hugdettur, sem gjarnan fylgja prófkjörum og kosningabaráttu, ekki til þess að við glötum þessum sælureit gömlu Reykjavíkur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Guðmundur Magnússon Mest lesið Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir Skoðun Suður-Íslendinga sögurnar Hans Birgisson Skoðun Hættulegustu tækin í umferðinni Eva Hauksdóttir Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Hvað myndi Sesselja segja? Hallbjörn V. Fríðhólm Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann Skoðun Velkomin til Helvítis Guðný Gústafsdóttir Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Við fyrstu sýn virtist hugmyndin um veitingahús í Tjarnargarðinum gamla í hjarta Reykjavíkur skemmtileg. Þetta er elsti almenningsgarður borgarinnar sem forðum daga dró til sín mannfjölda, ekki síst á fallegum sumardögum. Nú er þar sjaldan mannmargt og hluti garðsins jafnvel í hreinni órækt. Gæti ekki veitingahús gert garðinn á ný að eftirsóttum sælureit? Við nokkra umhugsun eru þeir annmarkar á hugmyndinni að ástæða er til að leggjast gegn því að henni verði hrint í framkvæmd. Í því sambandi skal vísað til tveggja nýlegra blaðagreina þar sem leidd eru að því sannfærandi rök að Tjarnargarðurinn - eða Hljómskálagarðurinn eins og hann er nú yfirleitt kallaður - eigi að fá að vera í friði. Á hugmyndinni eru í fyrsta lagi ýmsir skipulagslegir gallar eins og Álfheiður Ingadóttir líffræðingur og fyrrverandi borgarfulltrúi bendir á í Morgunblaðinu 19. ágúst. Kaffihús og útiveitingapallur, eins og gert er ráð fyrir, krefjast aðkomu "sendibíla með vörur, öskubíla að sækja úrgang, bílastæða fyrir gesti og starfsfólk". Garðurinn yrði aldrei samur eftir framkvæmdir til að greiða fyrir slíkri aðkomu. Ekki skiptir síðan minna máli sú ábending Jóns Torfasonar skjalavarðar í Morgunblaðinu á fimmtudaginn að veitingahús raskar þeirri friðsæld sem er aðalsmerki almenningsgarða um allan heim. Nefnir hann í því sambandi fræga garða erlendra stórborga, Central Park í New York, Hyde Park í Lundúnum og Rósinborgargarðinn í Kaupmannahöfn. "Þessir blettir, sem eru margfalt verðmætari í fermetrum talið en þessir litlu 2-3 hektarar í Hljómskálagarðinum, hafa þó fengið að vera að mestu leyti í friði fyrir graftólum og steinsteypu," skrifar Jón. Meginröksemd Álfheiðar Ingadóttur og Jóns Torfasonar til varnar Tjarnargarðinum er sú, að hann sé nú nánast eini græni griðastaðurinn í miðborg Reykjavíkur. Almenningur eigi að geta leitað þangað frá skarkalanum og sölubúðunum og notið gróðurs og dýralífs. Eðlisbreyting yrði á garðinum ef þar yrði hafinn veitingarekstur. Í næsta nágrenni við Tjarnargarðinn er fjöldi veitingahúsa. Þeir sem verða þyrstir eða svangir í garðinum þurfa því ekki að örvænta. Ekkert er frá neinum tekið þó garðurinn fái að vera í friði. Hinir sem kjósa að eiga þar athvarf frá ysi og þysi borgarlífsins mundu hins vegar glata verðmætum viðkomustað ef ráðist yrði í framkvæmdirnar. Vonandi verða kappsemi og ógrundaðar hugdettur, sem gjarnan fylgja prófkjörum og kosningabaráttu, ekki til þess að við glötum þessum sælureit gömlu Reykjavíkur.
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun