Írakar ganga að kjörborðinu 30. janúar 2005 00:01 Hver sem afstaða manna var til innrásar Bandaríkjamanna og Breta í Írak á sínum tíma hljóta menn að fallast á að þingkosningarnar sem þar fara fram í dag eru afar mikilvægar fyrir framtíð landsins og velferð landsmanna. Enginn getur óskað þess að ógnaröldin í landinu haldi áfram. Besta leiðin til að koma á friði og tryggja öryggi þjóðarinnar er að Írakar taki sjálfir við stjórnartaumunum í landinu og skilyrði skapist fyrir því að erlendir herir fari á brott. Það er fátítt að almenningur í arabaríki fái að ganga að kjörborðinu og velja sér leiðtoga á lýðræðislegan hátt. Það eru út af fyrir sig tímamót sem ekki skyldu vanmetin. Hitt er svo annað mál að kosningarnar fara fram við aðstæður sem valda efasemdum um að hve miklu leyti þær munu ná að endurspegla vilja þjóðarinnar. Yfir frambjóðendum og kjósendum vofa líflátshótanir hryðjuverkamanna. Í ljósi nær daglegra ógnarverka og sjálfsmorðsárása þarf ekki að koma á óvart að margir hugsi sig um tvisvar áður en þeir taka ákvörðun um að mæta á kjörstað. Nöfnum margra frambjóðenda hefur jafnvel verið haldið leyndum til að tryggja líf þeirra og öryggi. Það glæðir vonir manna um skaplega kjörsókn að þrátt fyrir allt virðist ríkja mikill áhugi á kosningunum meðal landsmanna. Það er ekki nýtt að hryðjuverkamenn og öfgahópar reyni að fæla fólk frá kosningaþátttöku með hótunum og má í því sambandi rifja upp tilraunirnir sem gerðar voru til að skelfa kjósendur í frjálsu kosningunum í Afganistan á síðasta ári. Sú viðleitni bar ekki árangur. Vonandi munu hugrakkir kjósendur í Írak bjóða andstæðingum lýðræðis birginn á sama hátt. En það er ekki hægt að áfellast þá sem ekki treysta sér á kjörstað. Nýrri ríkisstjórn Íraks er mikill vandi á höndum. En lýðræðislegt umboð mun styrkja hana í sessi og auka tiltrú á henni. Það verður auðveldara fyrir alþjóðasamfélagið að eiga samskipti við lýðræðislega kjörna ríkisstjórn en stjórn sem búin er til af Bandaríkjamönnum og Bretum. Og miklu skiptir einmitt að í kjölfar kosninganna hefjist ferli sem felist í því að ríki og þjóðir, sem ekki áttu þátt í innrásinni, komi með öflugum hætti að því byggja Írak upp að nýju, atvinnuvegina, samgöngur, heilbrigðiskerfið og skólana. Þar hljóta Sameinuðu þjóðirnar að hafa forystu ásamt öflugum ríkjasamtökum eins og Evrópusambandinu. Friður í Írak og lýðræðislega kjörin stjórn landsmanna sjálfra er hagsmunamál heimsbyggðarinnar allrar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Guðmundur Magnússon Mest lesið Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun
Hver sem afstaða manna var til innrásar Bandaríkjamanna og Breta í Írak á sínum tíma hljóta menn að fallast á að þingkosningarnar sem þar fara fram í dag eru afar mikilvægar fyrir framtíð landsins og velferð landsmanna. Enginn getur óskað þess að ógnaröldin í landinu haldi áfram. Besta leiðin til að koma á friði og tryggja öryggi þjóðarinnar er að Írakar taki sjálfir við stjórnartaumunum í landinu og skilyrði skapist fyrir því að erlendir herir fari á brott. Það er fátítt að almenningur í arabaríki fái að ganga að kjörborðinu og velja sér leiðtoga á lýðræðislegan hátt. Það eru út af fyrir sig tímamót sem ekki skyldu vanmetin. Hitt er svo annað mál að kosningarnar fara fram við aðstæður sem valda efasemdum um að hve miklu leyti þær munu ná að endurspegla vilja þjóðarinnar. Yfir frambjóðendum og kjósendum vofa líflátshótanir hryðjuverkamanna. Í ljósi nær daglegra ógnarverka og sjálfsmorðsárása þarf ekki að koma á óvart að margir hugsi sig um tvisvar áður en þeir taka ákvörðun um að mæta á kjörstað. Nöfnum margra frambjóðenda hefur jafnvel verið haldið leyndum til að tryggja líf þeirra og öryggi. Það glæðir vonir manna um skaplega kjörsókn að þrátt fyrir allt virðist ríkja mikill áhugi á kosningunum meðal landsmanna. Það er ekki nýtt að hryðjuverkamenn og öfgahópar reyni að fæla fólk frá kosningaþátttöku með hótunum og má í því sambandi rifja upp tilraunirnir sem gerðar voru til að skelfa kjósendur í frjálsu kosningunum í Afganistan á síðasta ári. Sú viðleitni bar ekki árangur. Vonandi munu hugrakkir kjósendur í Írak bjóða andstæðingum lýðræðis birginn á sama hátt. En það er ekki hægt að áfellast þá sem ekki treysta sér á kjörstað. Nýrri ríkisstjórn Íraks er mikill vandi á höndum. En lýðræðislegt umboð mun styrkja hana í sessi og auka tiltrú á henni. Það verður auðveldara fyrir alþjóðasamfélagið að eiga samskipti við lýðræðislega kjörna ríkisstjórn en stjórn sem búin er til af Bandaríkjamönnum og Bretum. Og miklu skiptir einmitt að í kjölfar kosninganna hefjist ferli sem felist í því að ríki og þjóðir, sem ekki áttu þátt í innrásinni, komi með öflugum hætti að því byggja Írak upp að nýju, atvinnuvegina, samgöngur, heilbrigðiskerfið og skólana. Þar hljóta Sameinuðu þjóðirnar að hafa forystu ásamt öflugum ríkjasamtökum eins og Evrópusambandinu. Friður í Írak og lýðræðislega kjörin stjórn landsmanna sjálfra er hagsmunamál heimsbyggðarinnar allrar.